၁၉၇၄ အလုပ္သမားအေရးေတာ္ပံု၁၉၇၄ ဇြန္မွာ မီးရထားအလုပ္သမားေတြက စလိုက္တဲ့ သပိတ္တိုက္ပြဲဟာ တျပည္လံုးက အလုပ္သမားေတြဆီကို ကူးစက္ပ်ံ ့ႏွံ ့သြားပါတယ္။ အလုပ္သမားေတြဟာ ပိုမိုျမင့္မားတဲ့ လခရရွိေရးနဲ ့အလုပ္သမား သမဂၢလြတ္လပ္စြာ ဖြဲ ့စည္းခြင့္ ရရွိေရးကို ေတာင္းဆို ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဦးေနဝင္းအစိုးရက ပယ္ခ်ခဲ့ျပီး အလုပ္သမားေတြကို အၾကမ္းဖက္ျဖိဳခြင္းခဲ့ပါတယ္။ သမိုင္းက textile factory နဲ ့ဆင္မလိုက္သေဘာၤက်င္းက အ အလုပ္သမားမ်ားစြာ(အတိအက်မသိ) အသက္ေပးခဲ့ရျပီး တခ်ိဳ ့လည္းႏွစ္ရွည္ ေထာင္ခ်ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဒီတိုက္ပြဲမွာ ေက်ာင္းသားတခ်ိဳ ့လဲ အလုပ္သမားေတြနဲ ့အတူပါဝင္ဆင္ႏႊဲခဲ့ပါတယ္။ဦးသန္ ့အေရးအခင္း၁၉၇၄ ဒီဇင္ဘာမွာေတာ့ ဦးသန္ ့အေရးအခင္းျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဦးသန္ ့အေရးအခင္းကို ဒီမွာ အက်ယ္ဖတ္လို ့ရပါတယ္။ ဦးသန္ ့ကို ေနဝင္းအစိုးရက သာမန္သျဂၤိဳလ္ဖို ့ဆံုးျဖတ္ရာကေန ေက်ာင္းသားထုက မေက်မနပ္ျဖစ္ျပီး ဦးသန္ ့အေလာင္းကို ၁၉၆၂ ခုႏွစ္က ေနဝင္း အစိုးရ ဖ်က္ဆီးျဖိဳခ်ခဲ့တဲ့ သမဂၢအေဆာက္အဦးေနရာေဟာင္းမွာ ဂူဗိမာန္ေဆာက္ျပီး ခမ္းခမ္းနားနား သျဂၤိဳလ္ဖို ့ၾကိဳးစားရာကေန ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အေရးအခင္းပါ။ဦးသန္ ့အေရးအခင္းအျပီးေက်ာင္းေတြ ျပန္အဖြင့္မွာ လည္းအေရးေတာ္ပံု ေပၚေပါက္ခဲ့ျပီးေက်ာင္းသား အေယာက္ ၂၀၀ ေက်ာ္ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရပါတယ္။မွိဳင္းရာျပည့္ အေရးေတာ္ပံု၁၉၇၆ မတ္လ ၂၃ မွာေတာ့ မွိဳင္းရာျပည့္ အေရးေတာ္ပံု ေပၚေပါက္ခဲ့ပါတယ္။ တကၠသိုလ္ အသီးသီးက ေက်ာင္းသား ၂၃၀ ေက်ာ္ အဖမ္းခံခဲ့ရျပီး စစ္ခံုရံုးတင္ကာ ေထာင္ ၁၄ႏွစ္ အထိ ခ်ခဲ့ပါတယ္။ ရာနဲ ့ခ်ီတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ ေက်ာင္းအထုတ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ခ်င္းတိုင္းရင္းသား ျဖစ္တဲ့ RASU ေက်ာင္းသား ကိုတင္ေမာင္ဦးဟာ ၁၉၇၆ ဇြန္မွာ ၾကိဳးေပးခံခဲ့ရပါတယ္။ ကိုတင္ေမာင္ဦးဟာ ၁၉၇၄ အေျခခံဥပေဒ ဥပေဒေပၚေပါက္လာျပီးေနာက္ပိုင္း ပထမဆံုး ၾကိဳးေပးခံခဲ့ရသူျဖစ္ပါတယ္။ ရခုိင္ဘုန္းၾကီးတစ္ပါးျဖစ္တဲ့ ဦးပညာသီရိ ဟာ သခင္ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္းေရးသားခဲ့တဲ့ ေခြးဋီကာ ကို မွီျငမ္းျပီး ဆိုရွယ္လစ္ပါတီကို ေဝဖန္ခဲ့လို ့ေထာင္ ၆ႏွစ္ အခ်ခံခဲ့ရပါတယ္။ ၁၉၈၈ အေရးအခင္းကေတာ့ သိတယ္သူမ်ားလို ့မေရးေတာ့ပါဘူးခင္ဗ်ာ။ ဗီြဒီယိုေတြ ၾကည့္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီမွာ ၾကည့္လုိ ့ရပါတယ္။ ၁၉၉၆ ဒီဇင္ဘာေက်ာင္းသားလွဳပ္ရွားမွဳ (ကိုယ္ေတြ ့)၁၉၉၆ ဒီဇင္ဘာေက်ာင္းသားလွဳပ္ရွားမွဳ ကေတာ့ ၁၉၉၆ ဒီဇင္ဘာ ၂၀ မွာ ေစာ္ဘြားၾကီးကုန္းမွာ ျဖစ္ပါြးခဲ့တဲ့ ရန္ပြဲမွာ ရဲဝန္ထမ္းတခ်ိဳ ့ရဲ ့ စက္မွဳတကၠသို္လ္ေက်ာင္းသားေတြကို ရုိက္ႏွက္မွဳ ကေန စတင္ေပါက္ဖြားခဲ့ပါတယ္။ ေအာက္တိုဘာလ မွာ မႏၱေလး မွာေတာ့ ေက်ာင္းသားလွဳပ္ရွားမွဳ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ေရဒီယိုကေန တစ္ဆင့္ သိခဲ့ပါတယ္။ စက္မွဳတကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္မွာ MIT ကေက်ာင္္းသား အေယာက္ ၁၀၀ ကို RIT ကိုေပးေျပာင္းေလ့ရွိပါတယ္။ (ေလွ်ာက္လႊာတင္ရျပီး အမွတ္နဲ ့လူျဖတ္ခ်ပါတယ္။) ကၽြန္ေတာ္တို ့ရန္ကုန္ကို ေျပာင္းသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ သီတင္းကၽြတ္နဲ ့ေရာျပီး ေက်ာင္းခဏ ပိတ္ထားပါတယ္။ တကယ္က ပိတ္ေလ့ပိတ္ထ မရွိဘူးတဲ့။ အဲဒီ့ တုန္းက ေက်ာင္းေတြက အကုန္တျပိဳင္တည္းဖြင့္ေသးပါတယ္။ RIT ေက်ာင္းသားေတြေနတဲ့ အေဆာင္နဲ ့ Eco စတဲ့ တျခားေက်ာင္းသားေတြ အေဆာင္က နီးနီးေလးပါ။ ဒီဇင္ဘာ ၂ရက္ေန ့လို ့ထင္ပါတယ္။ (တနလာၤေန ့) မွာ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ပထမႏွစ္ စက္မွဳတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြ အဂၤလိပ္စာ အခ်ိန္မွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို ့ဘာမွ မသိေသးဘူး။ အတန္းၾကီးေတြက ေၾကြးေၾကာ္သံေတြ ေအာ္ျပီး အတန္းထဲကို ဝင္လာေတာ့ ဆရာမက ထိန္းဖို ့ၾကိဳးစားေသးတာေပါ့။ ဘယ္ရလိမ့္မတုန္း။ ကၽြန္ေတာ္တို ့ေက်ာင္းသားေတြက လက္ခုပ္ေတြတီးျပီး ဝင္ေပါင္းေတာ့ ဆရာမလဲ အခန္းထဲကေန ထြက္သြားတာပဲ။ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုစိုးထြန္း က ေက်ာင္းသားေတြကို ေစာ္ကားတဲ့ ပစ္စာကို ဖတ္ျပတယ္။ ပစ္စာမွာ ေက်ာင္းသားလွဳပ္ရွားမွဳကို ရွဳတ္ခ်ထားျပီး ျငိမ္းခ်မ္းစြာပညာသင္ၾကားလိုသူမ်ားလို ့အမည္ခံထားတယ္။ ပထမပိုင္းေက်ာင္းထဲမွာ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြနဲ ့လွည့္လည္ၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္းညေနေလာက္မွာ အျပင္ထြက္ဖို ့လုပ္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ ့ကေတာ့ သေဘာမတူခ်င္ၾကဘူး။ အဲဒီ့ေန ့က ေက်ာင္းထဲမွာ လွည့္လည္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပါတယ္။ ေနာက္ကၽြန္ေတာ္တို ့ျပန္ေရာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ မရွိၾကေတာ့ဘူးဗ်။ ထြက္သြားၾကျပီ။ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ဒီဇင္ဘာ ၃ရက္ ေန ့နံနက္ခင္းမွာ ဘုရားႏွစ္ဆူၾကားမွာ အရုိက္ခံခဲ့ရတယ္လို ့သိရပါတယ္။ ေနာက္ဘယ္ေန ့တုန္းမသိဘူးဗ်။ ေသာၾကာေန ့မတိုင္ခင္တရက္ရက္ပဲ။ အမ်ိဳးသားေန ့မတိုင္ခင္တရက္ထင္တယ္။ ကိုစိုးသိန္းတို ့ျပန္လြတ္လာျပီး အခ်ဳပ္တြင္း အေတြ ့အၾကံဳေတြ ေဟာေျပာခဲ့ပါတယ္။ ၾကာသပေတးေန ့မွာေတာ့ အမ်ိဳးသားေန ့ဆုိျပီးေက်ာင္းပိတ္ပါတယ္။ ကားေပၚမွာ ေက်ာင္းသားကတ္စစ္ျပီး ေက်ာင္းသားဆိုရင္ ဖမ္းတယ္လို ့ၾကားပါတယ္။ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ မသိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ အမ်ိဳးသားေန ့အပါအဝင္ ေန ့တိုင္း အေဆာင္ကေန ေက်ာင္းကိုသြားျပီး ေဟာေျပာတာေတြ နားေထာင္ပါတယ္။ ကိုစိုးထြန္းတို ့အခ်ဳပ္ထဲက ေနျပန္လြတ္လာျပီး အမာခံ ၁၀ ေယာက္အဖြဲ ့ဖြဲ ့လိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြထဲမွာ ကိုစိုးထြန္းနာမည္ပဲမွတ္မိပါတယ္။ ကိုစိုးထြန္းက ေခါင္းတံုးစေတာက္နဲ ့ဗ်။ ႏုိင္ငံေရးတရားေဟာရင္ ေလေအးေအးနဲ ့ တရားေတြ ၾကားညွပ္ျပီးေဟာတယ္။ ဒီလို နဲ ့အမ်ိဳးသားေန ့ျပီးေနာက္တရက္ ေသာၾကာေန ့မွာ လမ္းမေပၚထြက္ၾကတယ္ဗ်ာ။ ဒီတခါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ပါတယ္။ Mainကို ခ်ီတက္မလို ့လို ့ထင္တာပဲ။ အေဖာ္ေတြက မလိုက္ရဲၾကဘူးဗ်။ ဟာဗ်ာ၊ ေက်ာင္းကေနေတာင္သိိပ္မေရာက္ေသးဘူး။ လမ္းမွာ လံုထိန္းေတြကားေတြနဲ ့ေရာက္လာတယ္။ တုတ္ေတြကိုင္ထားတယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္တို ့YIT ကေက်ာင္းသားက နည္းနည္းေလး။ သူတို ့အင္အားက ပိုမ်ားတယ္။ ညေနပိုင္းေလာက္မွာ။ လူေတြက ရုိက္ရင္ ေနာက္ကိုပဲ ေျပးလို ့အၾကံေပးၾကတယ္။ ဟိုဘက္လမ္းကို မေျပးနဲ ့တဲ့။ ဟိုဘက္မွာလဲ ေစာင့္ေနတယ္တဲ့။ လမ္းအေနအထားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သိပ္မမွတ္မိေတာ့ဘူးဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာက္သြားတယ္။ ဘယ္သူမွလည္း ထြက္ေျပးလို ့မရဘူး။ ထိတ္လန္ ့ျပီး ရုတ္ရုတ္သဲသဲ မျဖစ္ေအာင္ အစည္းမေျပေအာင္ ေက်ာင္းသားတခ်ိဳ ့ လက္ခ်င္းတြဲျပီး ကာရံေပးထားတယ္ဗ်။လံုထိန္းေတြက ကၽြန္ေတာ္တို ့ကိုဆုတ္ဖို ့ေျပာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို ့က မဆုတ္ဘူး။ ေနာက္္ဆံုးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ကိုယ့္အစီအစဥ္နဲ ့ကိုယ္ လွည္းတန္းမွာ ဆံုၾကဖို ့ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္ဗ်။ လိုင္းကားမရွိဘူးဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ ့ခုစင္ကာပူကို ေရာက္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ၾကားကား ႏွစ္ဆင့္သံုးဆင့္ဆီးျပီး သြားၾကတယ္။ သူက လမ္းကၽြမ္းတယ္္ဗ်။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြေတာ္ေတာ္စံုတယ္ဗ်ာ။ တကၠသိုလ္ေပါင္းစံုက ေက်ာင္းသားေတြ။ ေဟာေျပာၾကတယ္။ ကိုစိုးထြန္းကိုေတာ့ မေတြ ့ေတာ့ဘူး။ ေက်ာင္းသူေတြလည္း အမ်ားၾကီးပါတယ္ဗ်။ ေရသန္ ့ေတြ သၾကားလံုးေတြ ေဝတယ္။မုန္ ့ေတြလည္းေဝတယ္ထင္တယ္။အဲဒါေတာ့မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ေနာက္ည ၇နာရီေလာက္ထင္တယ္။ စစ္ကားတခ်ိဳ ့ေရာက္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ရယ္၊ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းရယ္၊ေက်ာင္းသားတခ်ိဳ ့ရယ္ ထြက္ေျပးၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဘာမွမလုပ္လို ့ကၽြန္ေတာ္တို ့ျပန္ထုိင္ၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ ့ည ၉နာရီေလာက္ေရာက္လာေရာဗ်။ စစ္တပ္က ဝိုင္းထားျပီးျပီ။ ေနာက္က်ျပီးမွ ေရာက္လာတဲ့ေက်ာင္းသားေတြကို အထဲအဝင္မခံေတာ့ဘူး။ အထဲမွာ ထိုင္သပိတ္ဆင္ႏႊဲေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြအျပင္ထြက္ျပီးျပန္ခ်င္ရင္ေတာ့ ျပန္ခြင့္ေပးတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းက ေမးတယ္ဗ်။ ျပန္မလား၊ဆက္ထိုင္မလားတဲ့။ ျပန္ရင္လည္းခုျပန္မွ ရမယ္တဲ့ ။ ညက်ရင္ Taxi မရွိေတာ့ဘူးတဲ့။ ကၽြန္ေတာ့္သေဘာတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္က ျပန္ဖို ့ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ရုိက္မယ္လို ့ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မထင္ထားဘူးဗ်။ ကၽြန္ေတာ္တံုးခဲ့တာေနမွာေပါ့။ မရုိက္ခ်င္ရင္ စစ္ကားေတြ ဘယ္ခ်ထားလိမ့္မတုန္းဗ်။ ကၽြန္ေတာ္တို ့အေဆာင္ျပန္ေရာက္ျပီး ည၁ခ်က္ ၂ခ်က္ေလာက္မွာ ရုိက္ေနျပီဆိုတဲ့ သတင္းၾကားတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ ့ ေတာင္စိတ္ပူလို ့ကၽြန္ေတာ့္ကို လိုက္ရွာေနေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ လွည္းတန္းကိုသြားမွန္းသိလို ့။ အဲဒီ့မွာ လမ္းမီးေတြကို မီးသတ္ပိုက္နဲ ့ျငိမ္းျပီး ေက်ာင္းသားေတြကို ႏွိမ္နင္းတယ္လို ့ၾကားတာပဲ။ ေက်ာင္းသားေတြ မလြင့္ေအာင္ တေယာက္နဲ ့တေယာက္ဖက္ထားရတယ္လို ့ၾကားတယ္။ ဂ်ပန္သတင္းေထာက္လဲ အရုိက္ခံလိုက္ရတယ္လို ့ၾကားတယ္ဗ်။ စေလာင္းမွာ ရုိက္တာၾကည့္ရတယ္တဲ့။ ေနာက္ေန ့က်ေတာ့ ေက်ာင္းသားအင္အားနည္းသြားေပမဲ့ အေဆာင္္မွာ ေက်ာင္းသားနည္းနည္းခ်င္း ေၾကြးေက်ာ္သံေတြ ေၾကြးေက်ာ္ျပီးဆႏၵျပေနၾကတုန္းပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို လာေခၚတဲ့ ဦးေလးကေတာင္ သူတို ့သတၱိကိုခ်ီးက်ဴးတယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေတာ့ ၃ရက္ေလာက္ေနေတာ့အိမ္ကလာေခၚသြားပါတယ္ဗ်ာ၊ေနာက္ရက္ေတြမွာ ဆက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ လွဳပ္ရွားမွဳကို ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္ေတြ ့မသိေတာ့ဘူးဗ်။ သိတဲ့လူေတြ ေရးထားတဲ့စာအုပ္ကို ဒီမွာ download လုပ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ Mr Balance ဆီက တဆင့္ရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ ့ေက်ာင္းေတြပိတ္သြားျပီးေတာ့ ၉၈ မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့စက္မွဳတကၠသိုလ္မွာ ေက်ာင္းေတြ တတန္းခ်င္း(တပတ္ပဲတက္ရတယ္။ျပီးတာနဲ ့စာေမးပြဲစစ္တာ။)ျပန္ဖြင့္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး first year နဲ ့ second year ေပါင္းဖြင့္တဲဲ့ အလွည့္လည္းေရာက္ေရာ လွိဳင္သာယာကိုေက်ာင္းေရႊ ့မေရႊ ့ ကိစၥနဲ ့ပတ္သတ္ျပီး ေက်ာင္းသားေတြ မေက်နပ္လုိ ့ ဆႏၵျပၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာ ကိုင္တဲ့ Poster ကိုမွတ္မိပါေသးတယ္။ “We must fight for our right” တဲ့။ ေနာက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္တို ့၇ရက္တပတ္ပညာေရးအလိုမရွိဆိုျပီး ဆႏၵျပလိုက္တာ ၆ရက္နဲ ့ေက်ာင္းပိတ္ျပီး စာေမးပြဲစစ္ခ်လိုက္ပါေရာလား။ ရက္စက္တာကဗ်ာ…ေက်ာင္းသားေတြကို ခ်က္ခ်င္းမဖမ္းဘူး။ စာေမးပြဲေပးေျဖတယ္။ ေနာက္မွ ဧည့္စာရင္းစစ္ျပီး ဝင္ဖမ္းတယ္တဲ့ဗ်ာ။ Second year က ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုပဲဖမ္းတာပါ။ ေထာင္ ၁၄ ႏွစ္ခ်ပစ္တယ္လို ့ၾကားတယ္ဗ်ာ။ မွတ္မွတ္ရရရွိေသးတာ ေနာက္တစ္ခုက ကၽြန္ေတာ္တို ့တုန္းက ျမန္မာစာ ပါတယ္ဗ်။ လဂြန္းအိမ္အေၾကာင္းသင္ရတယ္။ “သူရဲေကာင္းလဂြန္းအိမ္ဟာ မေၾကာက္မရြံ ့ ပဲ မင္းဧကရာဇ္ကိုေတာင္ အမွန္တရားကို ရဲရဲ ဝံ့ဝံ့ ေျပာရဲတယ္” လို ့ပါတယ္။ စာေတြက အလြတ္ပဲ က်က္ေျဖရတာမို ့လား။ ဆရာမက အဲဒီ့ အပိုဒ္ကို ျဖဳတ္ခုိင္းလိုက္တယ္ဗ်ာ။ သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ကေတာင္ အဲဒီ့ တပိုဒ္က လဂြန္းအိမ္ရဲ ့အသက္လို ့ေတာင္ေျပာေသးတယ္။ အဲဒီ့ အပုဒ္က ေမးခြန္းထုတ္ျပီးသားမို ့ေမးမွာ ေသခ်ာလို ့ဆရာမက အဲဒီ့ အပိုဒ္ကို ျဖဳတ္ခိုင္းလိုက္တာ။၁၉၆၂ ခုႏွစ္ အေရးအခင္း(၇ ဇူလိုင္ အေရးအခင္း) (ေက်ာင္းသားသမဂၢအေဆာက္အဦးျဖိဳခ်ခံရမွဳ)On 2 March, 1962, a man named General Ne Win took control of state power for the second time. On 4 May, 1962, the leaders of the All Burma Federation of Students' Union (ABFSU) discussed the case of a student who had been expelled from his hostel because he did not get on well his warder.On 9 May, 1962, Pioneer Ko Mya Than, Ko Thet, Ko Tha Ban and Ko Zaw Win were arrested for demonstrating at the Dutch Embassy. Ne Win told the University Council that as the teachers had misbehaved and among the students there was political influence, the University Council had to be abolished. The Union commented that the governing body of the university had been taken over by the Revolutionary Council. On 11 May, 1962, the Rangoon University Rector Dr. Tha Hla handed in his resignation and the Burmese Professor U Aye Maung retired; U Wun (Minthuwun) changed his faculty.
On 12 May, 1962, some wardens and assistant wardens from the Rangoon University hostels resigned.
On 17 May, 1962 the Revolutionary Council's order No.30 was announced and the University Council was reformed. The Adipadi (Chancellor) was Brigadier General Than Pe, Brigadier General San Yu, Col. Than Sein and Col. Tin Soe were included. The Rector was the former Education Minister U Kar of the 1958 Caretaker Government. On 26 May, 1962 five tutorial school were closed down due to the leakage of questions. On 18 June, 1962 more unjust rules of the hostels were announced. For example, the people who ate vegetarian food were not allowed to eat it for one or two days unless they ate it the whole year. On 2 July, 1962 the high school leaving examination was abolished. The All Burma Federation of Students' Union (ABFSU) requested a discussion with the authorities.
On 3 July, 1962 in the hall of the Union there was a meeting to discuss the abolition of the system of education, and the unjust hostel rules. On 4 July, 1962, the embryonic Burmese Socialist Programme Party (BSPP) was formed. On 5th July, 1962, a strike at the Dutch Embassy was carried out by three big unions. The military authorities then stated that the people involved in the strike did not really represent the unions. The Students' Union felt that the statement made their Union appear insignificant so they objected. On 6 July, 1962, the Revolutionary Council reformed the University Senate and the Hostel Committee according to their wishes. On 7 July, 1962, at 1:00 p.m. the Students' Union held a meeting to discuss the reform and after that the students went on a protest march through the university campus. At first the Security Police (Lone Htein) arrived and they tried to control the situation by throwing tear gas. In the evening at about 5:30 p.m. two army trucks arrived and along Mandalay Hall, Ramanya Hall and Chancellor Road the soldiers started shooting at the students with automatic rifles. The soldiers were from No. 4 Burmese Rifles Battalion and the shooting order was 3 minutes shooting 2 minutes rest and 3 minutes shooting. The guns were made by a joint venture of a Burmese and German Company. They were G-3 and G-4 rifles which had never been used in any battle field. The military government declared that 17 students died, but in Mandalay Hall alone more than 17 students died according to the official records and altogether over a hundred students died. Ko Kyaw Win, a student from Myaung-mya had written on the wall of Mandalay Hall with blood from his body "7-7-62, do not forget it". Ko Kyaw Win had taken refuge at the Union Building. On 8 July, 1962, at dawn the Union Building, which had a prominent standing in the history of Burmese Independence, was destroyed by dynamite because the military government had said that it was the headquarters of the above ground communists and the refuge place of the student leaders. It was an act which had not even been committed by the colonialist foreign government. It was bloodthirsty fascists who had cruelly destroyed the Union building by dynamite. Ko Kyaw Win of Myaung-mya, who was in bed with injuries, had been blown up together with the building. The next morning at 8 a.m. when the news was announced from the radio, the military dictator called General Ne Win said, referring to the students' uprising, "If it was done purposely to oppose us, I have nothing more to say except that we will face them with sword against sword, and spear against spear, that is the only solution. " With these words he insulted the students. (ဓားဓားခ်င္း လွံလွံခ်င္းလုိ ့ေျပာျပီးေတာ့ လက္နက္မရွိတဲ့သူေတြကို ေသနတ္နဲ ့ပစ္ခဲ့တာပါ။)ဒီ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ လွဳပ္ရွားမွဳမွတ္တမ္းကို English version ျဖစ္ေနလို ့ေနာက္ဆံုးမွ တင္လိုက္တာပါ။ source က http://www.burmalibrary.org/reg.burma/archives/199508/msg00021.html
Download book
အေရးေတာ္ပံု (၄) ေစာင္တြဲ (၁၉၇၄ အလုပ္သမားသပိတ္္+ဦးသန္ ့အေရးအခင္း+မွိဳင္းရာျပည့္)(www.myanmarisp.com) မွ တဆင့္ရရွိသည္။ download ၉၆ ဒီဇင္ဘာေက်ာင္းသားလွဳပ္ရွားမွဳ (Mr Balance ဆီမွတဆင့္ရရွိသည္။) download
ကိုစိုးထြန္းကို ကိုစိုးသိန္းလို ့ ကၽြန္ေတာ္မွားေရးမိတာကို ေထာက္ျပေပးတဲ့ ကို ညိဳထက္ညိဳကိုေက်းဇူးဗ်ိဳ ့။
၉၆ ဆႏၵျပပြဲ ပံုရိပ္ မ်ားနဲ ့ ၈၈ပုံရိပ္မ်ား ပါဝင္ပါသည္။
http://www.youtube.com/watch?v=lvBnrZhFiuE (December 1996
Unique access to Rangoon's student underground, who risk their freedom to protest against Burma's military regime.
We reveal how the students organise themselves through secret meetings...)
Monks' Powers
http://www.youtube.com/watch?v=60b6hqtXZxQ
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ လူ႔အခြင္႔အေရး ေၾကညာစာတမ္း
၁၉၄၈ ခုႏွစ္၊ဒီဇင္ဘာလ ၁၀ ရက္ေန႔တြင္ ကမၻာ႔ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ညီလာခံ အစည္းအေ၀းၾကီးက လူ႔အခြင္႔အေရး ေၾကညာစာတမ္းၾကီးကို အတည္ျပဳ၍ ေၾကညာလုိက္ရာထုိေၾကညာစာတမ္းၾကီး၏ စာသားသည္ေနာက္စာမ်က္ႏွာ မ်ားတြင္ အျပည္႔အစံုပါရွိသည္။ ဤကဲ႔သုိ႔ရာဇ၀င္တင္မည္႔ ေၾကညာခ်က္ကို ျပဳလုပ္ၿပီးေနာက္ ဤညီလာခံအစည္းအေ၀းၾကီးက ကမၻာ႔ကုလသမဂၢအဖဲြ႔၀င္ ႏိုင္ငံ အားလံုးအား ထိုေၾကညာစာတမ္းၾကီး၏ စာသားကိုအမ်ားျပည္သူတို႔ ၾကားသိေစရန္ ေၾကညာပါမည္႔အေၾကာင္းကို လည္းေကာင္း၊ ထုိ႔ျပင္ႏိုင္ငံမ်ား၊ သို႔တည္းမဟုတ္ နယ္ေျမမ်ား၏ ႏိုင္ငံေရး အဆင္႔အတန္းကုိ လုိက္၍ ခဲြျခားျခင္း မျပဳဘဲအဓိကအားျဖင္႔ စာသင္ေက်ာင္းမ်ားႏွင္႔ အျခားပညာေရး အဖြဲ႔အစည္းမ်ားတြင္ ထုိေၾကညာစာတမ္းၾကီးကုိ ျဖန္႔ခ်ိ ေ၀ငွ ေစရန္၊ ျမင္သာေအာင္ ျပသထားေစရန္၊ဖတ္ၾကားေစရန္ႏွင္႔ အဓိပၸါယ္ရွင္းလင္း ေဖာ္ျပေစရန္ ေဆာင္ရြက္ပါမည္႔ အေၾကာင္းျဖင္႔ လည္းေကာင္း ဆင္႔ဆို လုိက္သည္။
စကားခ်ီး
လူခပ္သိမ္း၏မ်ိဳး႐ိုးဂုဏ္သိကၡာႏွင္႔တကြ လူတုိင္းအညီအမွ်ခံစားခြင္႔ရွိသည္႔ အခြင္႔အေရးမ်ားကို အသိအမွတ္ ျပဳျခင္းသည္ လူခပ္သိမ္း၏လြတ္လပ္မႈ၊ တရားမွ်တမႈ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈတို႔၏ အေျခခံအုတ္ျမစ္ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ လည္းေကာင္း၊ လူ႔အခြင္႔ေရးမ်ားကို အေရးမထား မထီေလးစား ျပဳျခင္းသည္ လူခပ္သိမ္း၏ အက်င္႔သိကၡာကို ခ်ိဳးေဖာက္ ဖ်က္ဆီးတတ္သည္႔ ရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ အျပဳအမႈမ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ႔ေသာ ေၾကာင္႔လည္းေကာင္း၊ လြတ္လပ္စြာ ဖြင္႔ဟေျပာဆုိႏုိင္မႈ လြတ္လပ္စြာ သက္၀င္ ယံုၾကည္ႏိုင္မႈ၊ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း၊ ခ်ိဳ႕ငဲ႔ျခင္းတို႔မွ ကင္းလြတ္စြာ အသက္ေမြးႏိုင္မႈတို႔ကို ခံစားရယူႏိုင္ေစမည္႔ ေလာကတစ္ခု ေပၚေပါက္လာရန္အေရးကုိ လူခပ္သိမ္းတို႔က မိမိတို႔၏ အထက္သန္ဆံုးေသာ လုိလားခ်က္ဆႏၵၾကီးအျဖစ္ျဖင္႔ ေႂကြးေၾကာ္ ေၾကညာၿပီးျဖစ္ ေသာေၾကာင္႔လည္းေကာင္း၊ လူခပ္သိမ္းတို႔သည္၊ တရားလက္လြတ္ ႏွိပ္စက္က လူျပဳမႈ၊ အုပ္စိုးမႈႏွင္႔ ဖိစီး ၫွဥ္းပန္းမႈ တို႔ကို ေနာက္ဆံုး မလႊဲသာ မေရွာင္သာ လက္နက္ စြဲကုိင္ကာ ေတာ္လွန္ျခင္း၊ ပုန္ကန္ျခင္းမျပဳေစရန္၊ လူအခြင္႔ေရး မ်ားကို ဥပေဒျဖင္႔ ထိန္းသိ္မ္းကာကြယ္ ေပးရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံ အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခင္ ရင္းႏွီးစြာ ဆက္ဆံေရးကို ပိုမိုတိုးတက္ေစရန္ ႀကံေဆာင္ရမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ လည္းေကာင္း၊ ကမၻာ႔ကုလသမဂၢ အဖြဲ႔၀င္တို႔သည္ မူလလူ႔အခြင္႔ ေရးမ်ားကို လည္းေကာင္း၊ လူ၏ ဂုဏ္သိကၡာကို လည္းေကာင္း၊ ေယာက်္ား မိန္းမတို႔၏ တူညီသည္႔ အခြင္႔အေရးမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ ေလးစားယံုၾကည္ပါသည္ဟု ကုလသမဂၢတြင္ ထပ္မံ၍ အတည္ျပဳ ၿပီးသည္႔ျပင္၊ လူမႈႀကီးပြား တိုးတက္ေရးႏွင္႔တကြ ပုိမုိ လြတ္လပ္ ေကာင္းမြန္ေသာ လူ႔ဘ၀ အဆင္႔အတန္းတို႔ကုိ ျမွင္႔တင္ရန္ သႏၷိ္ဌာန္ခ်ၿပီး ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ လည္းေကာင္း၊ ကမၻာ႔ကုလသမဂၢအဖြဲ႔၀င္ ႏိုင္ငံတို႔သည္ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ႏွင္႔ပူေပါင္း၍ လူအခြင္႔အေရးမ်ားကိုလည္ေကာင္း၊ အေျခခံလြတ္လပ္ခြင္႔ အခြင္႔အေရးမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ ကမၻာ႔တ၀ွမ္းလံုးတြင္ ႐ိုေသေလးစားက်င္႔သံုး ေစာင္႔စည္း ၾကျခင္းကို အားေပးမည္ဟု ကတိျပဳၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ လည္းေကာင္း၊ ထုိေၾကာင္႔ အေထြေထြညီလာခံ က အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာလူ႔အခြင္႔အေရးေၾကညာစာတမ္းကို လူတိုင္း အဖဲြ႔ အစည္းတိုင္းသည္ အစဥ္ ႏွလံုးသြင္းလ်က္ ကမၻာတ၀ွမ္းလံုးတြင္ အဆိုပါ အခြင္႔အေရးမ်ားနွင္႔ လြတ္လပ္ခြင္႔မ်ားကို ႐ိုေသေလးစားၾကေစရန္ ဆံုးမ သြန္သင္ျခင္းျဖင္႔ အားထုတ္ ၾကရမည္ဟုလည္းေကာင္း၊ ကုလသမဂၢအဖြဲ႔၀င္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႔ ထုိႏိုင္ငံတို႔၏ အာဏာပိုင္အတြင္းရွိ နယ္ပယ္ဆိုင္ရာ တိုင္းသူျပည္သား မ်ားအား အဆုိပါ အခြင္႔အေရးႏွင္႔ လြတ္လပ္ခြင္႔မ်ားကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ထိေရာက္စြာ သိမွတ္က်င္႔သံုး ေစာင္႔စည္းၾကေစရန္ ျပည္တြင္းျပည္ပဆိုင္ရာ တိုးတက္ေသာ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားျဖင္႔ အားထုတ္ၾကရမည္ဟုလည္းေကာင္း ရည္ရြယ္ၿပီးလွ်င္ လူ႔အခြင္႔အေရး မ်ားဆိုင္ရာ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေၾကညာစာတမ္းကုိ ႏိုင္ငံခပ္သိမ္း၊ လူခပ္သိမ္းတို႔ တေျပးညီစြာ ေဆာင္ရြက္ ႏိုင္ၾကစိမ္႔ေသာ ငွာ ယခုထုတ္ျပန္ ေၾကညာလိုက္သည္။
အပိုဒ္ ၁
လူတိုင္းသည္ တူညီ လြတ္လပ္ေသာ ဂုဏ္သိကၡာျဖင္႔ လည္းေကာင္း၊ တူညီလြတ္လပ္ေသာ အခြင္႔အေရးမ်ားျဖင္႔ လည္းေကာင္း၊ ေမြးဖြားလာသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ထိုသူတို႕၌ ပိုင္းျခား ေ၀ဖန္တတ္ေသာ ဥာဏ္ႏွင္႔ က်င္႔၀တ္ သိတတ္ေသာ စိတ္တို႔ရွိၾက၍ ထိုသူတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း ေမတၲာထား၍ ဆက္ဆံက်င္႔သုံုးသင္႔၏။
အပိုဒ္ ၂
လူတိုင္းသည္ လူ႔အခြင္႔ အေရး ေၾကညာစာတမ္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္႔ အခြင္႔အေရး အားလံုး၊ လြတ္လပ္ခြင္႔ အားလံုးတို႔ကို ပိုင္ဆိုင္ ခံစားခြင္႔ရွိသည္။ လူမ်ိဳးႏြယ္အားျဖင္႔ ျဖစ္ေစ၊ အသားအေရာင္အားျဖင္႔ ျဖစ္ေစ၊ က်ား၊ မ၊ သဘာ၀အားျဖင္႔ ျဖစ္ေစ၊ ဘာသာစကာားအားျဖင္႔ ျဖစ္ေစ၊ ကိုးကြယ္သည္႔ ဘာသာအားျဖင္႔ ျဖစ္ေစ၊ ႏိုင္ငံေရးယူဆခ်က္၊ သို႔တည္းမဟုတ္ အျခားယူဆခ်က္အားျဖင္႔ ျဖစ္ေစ၊ ႏိုင္ငံႏွင္႔ ဆိုင္ေသာ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ လူမႈအဆင္႔အတန္းႏွင္႔ ဆိုင္ေသာ ဇစ္ျမစ္ အားျဖင္႔ျဖစ္ေစ၊ ပစၥည္း ဥစၥာ ဂုဏ္အားျဖင္႔ ျဖစ္ေစ၊ မ်ိဳး႐ိုးဇာတိအားျဖင္႔ ျဖစ္ေစ၊ အျခား အဆင္႔အတန္း အားျဖင္႔ ျဖစ္ေစ ခြဲျခားျခင္းမရွိေစရ။
ထို႔ျပင္ လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ ေနထိုင္ရာ ႏိုင္ငံ၏ သို႔တည္းမဟုတ္ နယ္ေျမေဒသ၏ ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာ ျဖစ္ေစ စီရင္ပုိင္ခြင္႔ဆိုင္ရာ ျဖစ္ေစ တိုင္းျပည္ အခ်င္းခ်င္း ဆိုင္ရာျဖစ္ေစ၊ အဆင္႔အတန္း တစ္ခုခုကို အေျချပဳ၍ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေဒသနယ္ေျမတစ္ခုသည္ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုင္ လြတ္လပ္သည္႔ နယ္ေျမ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ကုလသမဂၢ ထိန္းသိမ္း ေစာင္႔ေရွာက္ ထားရသည္႔ နယ္ေျမ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ကိုယ္ပုိင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင္႔ အာဏာတို႔ တစိတ္တေဒသေလာက္သာ ရရွိသည္႔ နယ္ေျမ စသျဖင္႔ ယင္းသို႔ ေသာ နယ္ေျမမ်ား ျဖစ္သည္ ဟူေသာ အေၾကာင္းကုိ အေထာက္အထား ျပဳ၍ ေသာ္လည္းေကာင္း ခြဲျခားျခင္း လံုး၀ မရွိေစရ။
အပိုဒ္ ၃
လူတိုင္း၌ အသက္ရွင္ရန္လြတ္လပ္မႈခြင္႔ႏွင္႔ လံုၿခံဳစိတ္ခ်ခြင္႔ ရွိသည္။
အပိုဒ္ ၄
မည္သူကိုမွ် ေက်းကြ်န္အျဖစ္၊ သို႔တည္းမဟုတ္ အေစအပါးအျဖစ္၊ ႏိုင္ထက္စီးနင္း ေစခိုင္းျခင္း မျပဳရ၊ လူကို ေက်းကၽြန္သဖြယ္ အဓမၼ ေစခုိင္းျခင္း၊ အေရာင္းအ၀ယ္ ျပဳျခင္းႏွင္႔ ထုိသေဘာ သက္ေရာက္ေသာ လုပ္ငန္းဟူသမွ်ကို ပိတ္ပင္ တားျမစ္ ရမည္။
အပိုဒ္ ၅
မည္သူကိုမွ် ၫွဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္ျခင္း၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္စြာ လူမဆန္စြာ ဂုဏ္ငယ္ေစေသာ ဆက္ဆံမႈ မျပဳရ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ အျပစ္ဒဏ္ ေပးျခင္းမျပဳရ။
အပိုဒ္ ၆
လူတိုင္းတြင္ ဥပေဒအရာ၌ လူပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး အျဖစ္ျဖင္႔ အရာခပ္သိမ္းတြင္ အသိအမွတ္ ျပဳျခင္းကုိ ခံယူပိုင္ခြင္႔ရွိသည္။
အပိုဒ္ ၇
လူအားလံုးတို႔သည္ ဥပေဒအရာ၌ တူညီၾကသည္႔အျပင္၊ ဥပေဒ၏ အကာအကြယ္ကို ျခားနားျခင္း မခံရေစဘဲ တူညီစြာ ခံစားပုိင္ခြင္႔ရွိသည္။ ဤေၾကညာ စာတမ္းပါ သေဘာတရားမ်ားကို ဖီဆန္၍ ခြဲျခားျခင္းမွ လည္းေကာင္း၊ ထုိသို႔ခြဲျခားျခင္းကုိ လႈံ႕ေဆာ္ျခင္းမွ လည္းေကာင္း၊ ကင္းလြတ္ ေစရန္ အကာအကြယ္ကို တူညီစြာ ခံစားပိုင္ခြင္႔ ရွိသည္။
အပိုဒ္ ၈
ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒက ေသာ္လည္းေကာင္း အျခား ဥပေဒက ေသာ္လည္းေကာင္း လူတိုင္းအတြက္ ေပးထားသည္႔ အေျခခံ အခြင္႔အေရး မ်ားသည္ ခ်ိဳးေဖာက္ ဖ်က္ဆီးျခင္းခံခဲ႔ရလွ်င္ ထုိသုိ႔ ခ်ိဳးေဖာက္ဖ်က္ဆီး ေသာ ျပဳလုပ္မႈေၾကာင္႔ ျဖစ္ေပၚလာေသာ နစ္နာခ်က္ အတြက္ ထိုသူသည္ ႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အာဏာပုိင္တရားရံုးတြင္ ထိေရာက္စြာ သက္သာခြင့္ ရွိႏိုင္ေစရမည္။
အပိုဒ္ ၉
မည္သူမွ် ဥပေဒအရ မဟုတ္ေသာ ဖမ္းဆီးျခင္းကုိ ျဖစ္ေစ၊ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းကုိ ျဖစ္ေစ၊ ျပည္နွင္ျခင္းကိုျဖစ္ေစ မခံေစရ။
အပိုဒ္ ၁၀
အခြင္႔အေရးမ်ားႏွင္႔ တာ၀န္ ၀တၲရားမ်ားကို အဆံုးအျဖတ္ခံရာတြင္ လည္းေကာင္း၊ ျပစ္မႈေၾကာင္႔ တရားစြဲဆိုစီရင္ ဆံုးျဖတ္ခံရာတြင္ လည္းေကာင္း၊ လူတိုင္းသည္ လြတ္လပ္၍ ဘက္မလိုက္ေသာ တရားရံုးေတာ္၏ လူအမ်ား ေရွ႕ေမွာက္တြင္ မွ်တစြာ ၾကားနာစစ္ေဆးျခင္းကို တူညီစြာ ခံစား ပိုင္ခြင္႔ရွိသည္။
အပိုဒ္ ၁၁
(၁) လူအမ်ား ေရွ႕ေမွာက္၌ ဥပေဒအတိုင္း စစ္ေဆး၍ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သည္ဟု ထင္ရွား စီရင္ျခင္းခံရသည္႔ အခ်ိန္အထိ ျပစ္မႈႏွင္႔ တရားစြဲဆုိျခင္း ခံရသူတိုင္းသည္ အျပစ္မဲ႔သူဟူ၍ ယူဆ ျခင္းခံထိုက္သည္႔ အခြင္႔အေရးရွိသည္။ ထိုအမႈကို ၾကားနာစစ္ေဆးရာ၀ယ္ စြပ္စြဲခံရသည္႔ ျပစ္မႈအတြက္ ခုခံေခ်ပႏိုင္ရန္ လုိအပ္ေသာ အခြင္႔အေရးမ်ားကုိ ထိုသူအား ေပးၿပီး ျဖစ္ေစရမည္။
(၂) လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္အား ႏိုင္ငံဥပေဒအရျဖစ္ေစ၊ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဥပေဒအရ ျဖစ္ေစ၊ ျပစ္မႈမေျမာက္ေသာ လုပ္ရပ္ သို႔မဟုတ္ ပ်က္ကြက္မႈအရ ဆြဲဆိုျပစ္ေပးျခင္း မျပဳရ။ ထို႔အျပင္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္စဥ္အခါက ထိုက္သင္႔ေစႏိုင္ေသာ အျပစ္ဒဏ္ထက္ပိုမိုၾကီးေလးေသာ အျပစ္ဒဏ္ကုိ ထုိက္သင္႔ျခင္းမရွိေစရ။
အပိုဒ္ ၁၂
မည္သူမွ် မိမိသေဘာအတိုင္း ေအးခ်မ္းလြတ္လပ္စြာ ေနထိုင္ျခင္းကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏ မိသားစုကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏ ေနအိမ္ အသုိက္အ၀န္းကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စာေပးစာယူကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဥပေဒအရ မဟုတ္ေသာ ၀င္ေရာက္ စြက္ဖက္ျခင္း မခံေစရ။ ထို႔ျပင္ မိမိ၏ဂုဏ္သိကၡာ ကိုလည္း အထက္ပါ အတိုင္း ပုတ္ခတ္ျခင္း မခံေစရ။ လူတိုင္းတြင္ ထိုသို႔ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္းမွ ေသာ္လည္းေကာင္း ပုတ္ခတ္ျခင္းမွ ေသာ္လည္းေကာင္း ဥပေဒအရ ကာကြယ္ ပိုင္ခြင္႔ရွိသည္။
အပိုဒ္ ၁၃
(၁) လူတိုင္းတြင္ မိမိ၏ႏိုင္ငံ နယ္နိမိတ္ အတြင္း၌ လြတ္လပ္စြာ သြားလာ ေရႊ႕ေျပာင္း ႏိုင္ခြင္႔၊ ေနထိုင္ခြင္႔ရွိသည္။
(၂) လူတိုင္းတြင္ မိမိေနထိုင္ရာ တိုင္းျပည္မွ လည္းေကာင္း၊ အျခားတိုင္းျပည္မွလည္းေကာင္း ထြက္ခြာ သြားပိုင္ခြင္႔ရွိသည္႔အျပင္၊မိမိ၏ တိုင္းျပည္သို႔ ျပန္လာ ပိုင္ခြင္႔လည္းရွိသည္။
အပိုဒ္ ၁၄
(၁) လူတိုင္းသည္ ညွဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္ ခံေနရျခင္းမွ လြတ္ကင္းရန္ အျခားတိုင္းျပည္ မ်ား၌ ေအးခ်မ္းစြာ ခုိလံႈေနႏိုင္ခြင္႔ရွိသည္။
(၂) ႏိုင္ငံေရးႏွင္႔ မပတ္သက္သည္႔ ျပစ္မႈမ်ားမွ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကုလသမဂၢ၏ ရည္ရြက္ခ်က္ႏွင္႔ သေဘာတရား မႈမ်ားကို ဖီဆန္ေသာ အမႈမ်ားမွ ေသာ္လညး္ေကာင္း၊ အမွန္ ေပၚေပါက္ လာေသာ ျပစ္မႈေၾကာင္႔ တရားစြဲဆိုျခင္း ခံရသည္႔ အမႈအခင္းမ်ားတြင္ အထက္ပါ အခြင္႔အေရးကို အသံုးမျပဳႏိုင္ေစရ။
အပိုဒ္ ၁၅
(၁) လူတိုင္းသည္၊ ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ ခံယူခြင္႔ရွိသည္။
(၂) ဥပေဒအရ မဟုတ္လွ်င္ မည္သူမွ် မိမိ၏ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ကို စြန္႔လႊတ္ျခင္း မခံေစရ၊ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲႏိုင္ေသာအခြင္႔အေရးကို လည္း ျငင္းပယ္ျခင္း မခံေစရ။
အပိုဒ္ ၁၆
(၁) အရြယ္ေရာက္ ၿပီးေသာ ေယာက်္ား ႏွင္႔ မိန္းမတုိ႔တြင္ လူမ်ိဳးကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံသား အျဖစ္ကုိ ေသာ္လည္းေကာင္း ကိုးကြယ္သည္႔ ဘာသာကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အေၾကာင္းျပဳ၍ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ကန္႔သတ္ျခင္း မရွိဘဲ၊ ထိမ္းျမားႏိုင္ခြင္႕ ႏွင္႔ မိသားစုထူေထာင္ႏိုင္ခြင္႔ရွိသည္။ အဆိုပါ ေယာက်္ားႏွင္႔ မိန္းမ တို႔သည္ လင္မယားအျဖစ္ ေပါင္းသင္းေနစဥ္ အခ်ိန္ အတြင္း၌ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အိမ္ေထာင္ကုိ ဖ်က္သိမ္း၍ ကြာရွင္းၾကသည္႔ အခါ၌လည္းေကာင္း၊ လက္ထပ္ ေပါင္းသင္း အိမ္ေထာင္
ျပဳျခင္းႏွင္႔ စပ္လ်ဥ္းေသာ တူညီသည္႔ အခြင္႔အေရးမ်ားကို ရရွိထိုက္သည္။
(၂) သတို႔သား ႏွင္႔ သတို႔သမီး ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္၏ လြတ္လပ္ေသာ သေဘာဆႏၵရွိမွသာလွ်င္ ထိမ္းျမားျခင္းကို ျပဳရမည္။
(၃) မိသားစု တစ္ခုသည္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၏ သဘာ၀က်ေသာ အေျခခံအဖြဲ႔တစ္ရပ္ျဖစ္သည္၊ ထိုမိသားစုသည္ လူ႔ အဖြဲ႔အစည္းႏွင္႔ အစိုးရတို႔၏ ကာကြယ္ေစာင္႔ေရွာက္ျခင္းကို ခံယူခြင္႔ရွိသည္။
အပိုဒ္ ၁၇
လူတိုင္းတြင္ မိမိတစ္ဦး ခ်င္းေသာ္လည္းေကာင္း ၊ အျခားသူမ်ားႏွင္႔ ဖက္စပ္၍ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပစၥည္းဥစၥာ တို႔ကို ပိုင္ဆိုင္ရန္ အခြင္႔အေရးရိွရမည္။ ဥပေဒအရ မဟုတ္လွ်င္၊ မည္သူမွ် မိမိ၏ပစၥည္းဥစၥာပိုင္ဆိုင္ခြင္႔ကို စြန္႔လႊတ္ျခင္း မခံေစရ။
အပိုဒ္ ၁၈
လူတိုင္းတြင္ လြတ္လပ္စြာ ေတြးေခၚ ႀကံဆႏိုင္ခြင္႔၊ လြတ္လပ္စြာ ခံယူရပ္တည္ႏိုင္ခြင္႔ ႏွင္႔ လြတ္လပ္စြာ သက္၀င္ ကိုးကြယ္ႏိုင္ခြင္႔ရွိသည္။ အဆိုပါ အခြင္႔အေရးမ်ား၌ မိမိကိုးကြယ္သည္႔ ဘာသာကို သို႔တည္းမဟုတ္ သက္၀င္ယံုၾကည္ခ်က္ကုိ လြတ္လပ္စြာ ေျပာင္းလဲႏိုင္ခြင္႔ ပါ၀င္သည္႔ အျပင္ မိမိတစ္ေယာက္ ခ်င္းျဖစ္ေစ၊ အျခားသူမ်ားႏွင္႔ စုေပါင္း၍ျဖစ္ေစ၊ ျပည္သူအမ်ား ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ မဟုတ္ ဘဲ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိ ကုိးကြယ္ေသာ ဘာသာကုိ သို႔တည္းမဟုတ္ သက္၀င္ ယံုၾကည္ခ်က္ကို လြတ္လပ္ စြာ သင္ျပႏိုင္ခြင္႔၊ က်င္႔သံုးႏိုင္ခြင္႔၊ ၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ႏိုင္ခြင္႔ႏွင္႔ ေဆာက္တည္ ႏိုင္ခြင္႔တို႔လည္း ပါ၀င္သည္။
အပိုဒ္ ၁၉
လူတိုင္းတြင္ လြတ္လပ္စြာ ထင္ျမင္ ယူဆႏိုင္ခြင္႔ႏွင္႔ လြတ္လပ္စြာ ဖြင္႔ဟ ေဖာ္ျပႏိုင္ခြင္႔ရွိသည္။ အဆိုပါ အခြင္႔အေရးမ်ား၌ အေနွာင္႔ အယွက္မရွိဘဲ လြတ္လပ္စြာ ထင္ျမင္ယူဆႏိုင္ခြင္႔ ပါ၀င္ သည္႔အျပင္၊ ႏိုင္ငံနယ္နိမိတ္မ်ားကို ေထာက္ထားရန္ မလိုဘဲ သတင္းအေၾကာင္းအရာႏွင္႔ သေဘာတရားမ်ားကို တနည္းနည္း ျဖင္႔ လြတ္လပ္စြာ ရွာယူဆည္းပူးႏိုင္ခြင္႔၊ လက္ခံႏိုင္ခြင္႔ႏွင္႔ ေ၀ငွ ျဖန္႔ခ်ီခြင္႔တို႔လည္း ပါ၀င္သည္။
အပိုဒ္ ၂၀
(၁) လူတိုင္းတြင္ လြတ္လပ္ ေအးခ်မ္းစြာ စုေ၀းႏိုင္ခြင္႔ ႏွင္႔ ဖြဲ႔စည္းႏိုင္ခြင္႔ တို႔ ရွိသည္။
(၂) မည္သူကိုမွ် အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုသို႔ ၀င္ေစရန္ အတင္းအက်ပ္မျပဳရ။
အပိုဒ္ ၂၁
(၁) လူတိုင္းတြင္ မိမိႏိုင္ငံ၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၌ ကုိယ္တိုင္ျဖစ္ေစ၊ လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္လုိက္သည္႔ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွ တစ္ဆင္႔ျဖစ္ေစ ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခြင္႔ ရွိသည္။
(၂) လူတိုင္းတြင္ မိမိ၏ႏိုင္ငံရွိ ျပည္သူ႔ ၀န္ထမ္းအဖဲြ႔၌ ၀င္ေရာက္ႏိုင္ရန္ တူညီသည္႔ အခြင္႔ အေရးရွိသည္။
(၃) ျပည္သူျပည္သားတို႔၏ ဆႏၵသည္ အုပ္ခ်ဳပ္ အာဏာ၏ အေျခခံျဖစ္ရမည္၊ အဆိုပါ ဆႏၵကို အခ်ိန္ကာလပိုင္းျခားလ်က္ စစ္မွန္ေသာေရြးေကာက္ပြဲမ်ားျဖင္႔ ထင္ရွားေစရမည္။ ေရြးေကာက္ ပြဲမ်ားတြင္လည္း လူတိုင္းအညီအမွ် ဆႏၵမဲ ေပးႏိုင္ခြင္႔ ရွိရမည္႔အျပင္ ၊ ထုိေရြးေကာက္ပြဲမ်ားကို လ့ွ်ိဳ၀ွက္ မဲေပး စနစ္ျဖင္႔ ျဖစ္ေစ၊ အလားတူ လြတ္လပ္ေသာ မဲေပးစနစ္ ျဖင္႔ျဖစ္ေစ၊ က်င္းပရမည္။
အပိုဒ္ ၂၂
လူတိုင္းတြင္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ အဖြဲ႔၀င္တစ္ဦးအေနႏွင္႔ လူမႈေရးလံုျခံဳခြင္႔ရယူပိုင္႔ခြင္႔ရွိသည္႔ အျပင္ႏိုင္ငံေရး ၾကိဳးပမ္းမႈျဖင္႔ျဖစ္ေစ၊ ႏိုင္ငံတကာ ပူေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈျဖင္႔ျဖစ္ေစ၊ ႏိုင္ငံအသီးသီး၏ဖြဲ႔စည္းပံုႏွင္႔ လည္းေကာင္း၊ သယံဇာတ အင္အားႏွင္႔လည္းေကာင္း ထုိလူ၏ ဂုဏ္သိကၡာႏွင္႔ စရုိက္လကၡဏာ လြတ္လပ္စြာ တိုးတက္ျမင္႔မားေရးအတြက္ မရွိမျဖစ္လုိအပ္ေသာ စီးပြားေရး၊လူမႈေရးႏွင္႔ ယဥ္ေက်းမႈ အခြင္႔အေရးမ်ားကို သံုးစြဲပိုင္ခြင္႔ရွိသည္။
အပိုဒ္ ၂၃
(၁) လူတိုင္းတြင္ အလုပ္လုပ္ ရန္လည္းေကာင္း၊ မိမိႏွစ္သက္ရာ အသက္ေမြးမႈ အလုပ္ အကိုင္ကုိ လြတ္လပ္စြာေရြးခ်ယ္ရန္ လည္းေကာင္း၊ တရားမွ်တ၍ လုပ္ေပ်ာ္ေသာ အလုပ္ခြင္၏ အေျခအေနကို ရရွိရန္ လည္းေကာင္း၊ အလုပ္လက္မဲ႔ ျဖစ္ရျခင္းမွ အကာအကြယ္ ရရွိရန္ လည္းေကာင္း အခြင္႔အေရးရွိသည္။
(၂) လူတိုင္းတြင္ ခြဲျခားျခင္းမခံရေစဘဲ၊ တူညီေသာ အလုပ္အတြက္ တူညီေသာ အခေၾကးေငြ ႐ိုင္ခြင္႔ရွိသည္။
(၃) အလုပ္လုပ္ကိုင္သည္႔ လူတိုင္းတြင္၊ မိမိႏွင္႔ မိမိ၏ မိသားစုအတြက္ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာ ႏွင္႔ ညီေအာင္ ေနထိုင္ စားေသာက္ႏိုင္ရန္၊ စိတ္ခ်ေလာက္သည္႔ျပင္၊ တရား မွ်တ၍ လုပ္ေပ်ာ္သည္႔ လစာေၾကးေငြ ရပုိင္ခြင္႔ရွိသည္။ လိုအပ္ခဲ႔လွ်င္အျခား နည္းလမ္းမ်ားမွ လူမႈေရး အေထာက္အပံ့ကိုလည္း ထပ္မံ၍ ႐ိုင္ခြင္႔ ရိွသည္။
(၄) လူတိုင္းတြင္ မိမိအက်ိဳး ခံစားခြင္႔ကို ကာကြယ္ရန္ အလုပ္သမား အစည္းအရံုးမ်ား ဖြဲ႔စည္းခြင္႔ ၊ ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ခြင္႔ ရွိသည္။
အပိုဒ္ ၂၄
လူတိုင္းတြင္ သင္႔ျမတ္ေလ်ာ္ကန္စြာ ကန္႔သတ္ထားသည္႔ အလုပ္လုပ္ခ်ိန္ အျပင္၊ လစာႏွင္႔တကြ အခါကာလအားေလ်ာ္စြာ သတ္မွတ္ ထားသည္႔ အလုပ္ အားလပ္ရက္မ်ားပါ၀င္သည္႔ အနားယူခြင္႔ႏွင္႔ အားလပ္ခြင္႔ ခံစားပိုင္ခြင္႔ ရွိသည္။
အပိုဒ္ ၂၅
(၁) လူတိုင္းတြင္ မိမိႏွင္႔တကြ မိမိ၏ မိသားစု က်န္းမာေရးႏွင္႔တကြ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ေအးခ်မ္းစြာ ေနထိုင္ႏိုင္ေရး အတြက္ အစာအဟာရ၊ အ၀တ္အထည္ ေနအိမ္၊ ေဆး၀ါး အကူအညီႏွင္႔ လုိအပ္သည္႔ လူမႈ အေထာက္အပံ႔မ်ား ပါ၀င္ေသာ သင္႔ေတာ္ ေလွ်ာက္ပတ္သည္႔ လူမႈ အဆင္႔အတန္းကို ရယူခံစားခြင္႔ ရွိသည္။ ထို႔ျပင္ အလုပ္လက္မဲ႔ျဖစ္ေသာ အခါ၌ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မက်န္းမမာ ျဖစ္ေသာ အခါ၌ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္အဂၤါ မစြမ္း မသန္ျဖစ္ေသာ အခါ၌ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မုဆုိးမျဖစ္ေသာ္အခါ၌ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အသက္အရြယ္အိုမင္းေသာ အခါ၌ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိကိုယ္တိုင္က မတတ္ႏိုင္ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင္႔ ၀မ္းစာ ရွာမွီးႏိုင္ေသာ နည္းလမ္း မရွိေသာ အခါ၌ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေနထိုင္စားေသာက္ေရးအတြက္ လံၿုခံဳစိတ္ခ်ရမႈ အခြင္႔အေရးရွိသည္။
(၂) သားသည္ မိခင္မ်ားႏွင္႔ ကေလးမ်ားသည္ အထူးေစာင္႔ေရွာက္ျခင္းႏွင္႔ အကူအညီေပးျခင္းကို ရခြင္႔ ရွိသည္။ ဥပေဒအရ ထိမ္းျမားျခင္းျဖင္႔ျဖစ္ေစ အျခား နည္းျဖင္႔ ျဖစ္ေစ ေမြးဖြားေသာ ကေလးအားလံုး သည္ တူညီေသာ လူမႈ ကာကြယ္ ေစာင္႔ေရွာက္ေရးကို ရယူ ခံစားၾကရမည္။
အပိုဒ္ ၂၆
(၁) လူတိုင္းသည္ ပညာသင္ ယူႏိုင္ခြင္႔ရွိသည္၊ အနည္းဆံုးမူလတန္းႏွင္႔ အေျခခံ အဆင္႔ အတန္းမ်ားတြင္ ပညာ သင္ၾကားေရးသည္ အခမဲ႔ျဖစ္ရမည္။ မူလတန္းပညာသည္ မသင္မေနရ ပညာ ျဖစ္ရမည္။ စက္မႈလက္မႈပညာႏွင္႔ အသက္ေမြးမႈ ပညာမ်ားကို ေယဘူယ်အားျဖင္႔ သင္ၾကားရယူ ႏိုင္ေစရမည္။ ထို႔ျပင္ အထက္တန္းပညာအတြက္ အရည္အခ်င္းကို အေျခခံျပဳ၍ တူညီေသာ အခြင္႔အေရး ရရွိေစရမည္။
(၂) ပညာသင္ၾကားေရးကို လူသားတို႔၏ စ႐ိုက္လကၡဏာအျပည္႔အ၀တိုးတက္မႈ အျပင္၊ လူ႔အခြင္႔အေရးႏွင္႔ အေျခခံလြတ္လပ္ခြင္႔ ႐ိုေသ ေလးစားမႈ တို႔ကို ရွင္သန္ဖြံ႔ျဖိဳးလာေစရန္ ရည္ရြယ္၍ သင္ၾကား ေစရမည္။ ပညာသင္ၾကားေရးသည္ ႏိုင္ငံ အားလံုး တို႔တြင္ လည္းေကာင္း၊ လူမ်ိဳးစုမ်ား တြင္လည္းေကာင္း၊ ဘာသာေရးအသင္းအဖြဲ႔မ်ားတြင္ လည္းေကာင္း၊ အခ်င္းခ်င္းနားလည္မႈ၊ သည္းခံ မႈႏွင္႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈတို႔ကုိ အားေပးရမည္။ ထို႔ျပင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္တံ႔ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရန္ အလို႔ငွါ၊ ကုလသမဂၢ၏ ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကိုလည္း ျဖစ္ေျမာက္ ေအာင္ အားေပးရမည္။
(၃) မိဘတို႔တြင္၊ မိမိတို႔၏ ကေလးမ်ား သင္ယူရမည့္ပညာ အမိ်ဳးအစားကုိ ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ေသာ လက္ဦး အခြင္႔အေရးရွိသည္။
အပိုဒ္ ၂၇
(၁) လူတိုင္းတြင္ သက္ဆိုင္ရာ ယဥ္ေက်းမႈ ေလာက၌ လြတ္လပ္စြာ ပါ၀င္ေဆာင္ ရြက္ႏိုင္ခြင္႔ သုခုမပညာရပ္ မ်ားကိုလြတ္လပ္စြာလိုက္စား ေမြ႔ေလ်ာ္ႏိုင္ခြင္႔၊ သိပံၸ ပညာထြန္းကားေရး လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ လြတ္လပ္စြာ ၀င္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ ႏိုင္ခြင္႔ႏွင္႔ ထုိပညာ၏ အက်ိဳး အာနိသင္မ်ားကို လြတ္လပ္စြာ ခံစားသံုးစြဲႏိုင္ခြင္႔ ရွိသည္။
(၂) လူတိုင္းတြင္ သိပံၸမွ ျဖစ္ေစ၊ စာေပမွျဖစ္ေစ၊ သုခုမပညာမွ ျဖစ္ေစ၊ မိမိကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ျဖင္႔ႀကံစည္ ဖန္းတီးမႈမွျဖစ္ထြန္းလာသည္႔ ဂုဏ္ႏွင္႔ ေငြေၾကး အက်ိဳးအျမတ္မ်ားကို ခံစားရယူႏိုင္ရန္ အခြင္႔အေရး အတြက္ ကာကြယ္မႈကို ရရွိရန္ အခြင္႔အေရး ရွိသည္။
အပိုဒ္ ၂၈
လူတိုင္းသည္ ဤေၾကညာ စာတမ္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္႔ အခြင္႔အေရးမ်ား ႏွင္႔ လြတ္လပ္ခြင္႔မ်ားကို အျပည္႔အစံု ရယူႏိုင္ေသာ လူမႈ ဆက္ဆံေရး အေျခအေနႏွင္႔ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဆက္ဆံေရး အေျခအေနတို႔၏ အက်ိဳးေက်းဇူးကို ခံစားႏိုင္ခြင္႔ ရွိသည္။
အပိုဒ္ ၂၉
(၁) မိမိ၏စ႐ိုက္လကၡဏာ လြတ္လပ္စြာ ဖြ႔ံၿဖိဳး တိုးတက္ႏိုင္သည္႔ တစ္ခုတည္းေသာ လူ႔အသိုက္အ၀န္း အတြက္လူတိုင္း၌ တာ၀န္ ရွိသည္။
(၂) မိမိ၏ အခြင္႔အေရးမ်ားႏွင္႔ လြတ္လပ္ ခြင္႔မ်ားကို သံုးစြဲရာတြင္ လူတိုင္းသည္၊ အျခားသူမ်ား၏ အခြင္႔အေရးမ်ားႏွင္႔လြတ္လပ္ခြင္႔မ်ားကိုအသိအမွတ္ျပဳ၍ ႐ိုေသေလးစားေစရန္အလို႔ငွာ လည္းေကာင္း၊ ဒီမိုကေရစီက်င္႔သံုးေသာလူ႔အဖြဲ႔အစည္းတြင္ကုိယ္က်င္႔တရားအျပင္၊ ရပ္ရြာေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင္႔ ျပည္သူ႔ အက်ိဳး စီးပြား ျဖစ္ထြန္းေရးတို႔ အတြက္၊ တရားမွ်တစြာက်င္႔ ေဆာင္ရန္ အလို႔ငွာ လည္းေကာင္း၊ ဥပေဒက ျပဌာန္းထားသည္႔ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ားျဖင္႔သာ ကန္႔သတ္ျခင္းခံရမည္။
(၃) အဆိုပါ အခြင္႔အေရးမ်ားႏွင္႔ လြတ္လပ္ ခြင္႔မ်ားကို မည္သည္႔ အမႈကိစၥတြင္မွ် ကုလသမဂၢ၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားႏွင္႔လည္းေကာင္း၊ အေျခခံမူမ်ားႏွင္႔ လညး္ေကာင္း ဆန္႔က်င္၍ မသံုးစြဲရ။
အပိုဒ္ ၃၀
ဤေၾကညာစာတမ္းပါ အခြင္႔အေရးႏွင္႔တကြ လြတ္လပ္ခြင္႔မ်ား ပ်က္စီးရာပ်က္စီးေၾကာင္းတို႔ကိုရည္ရြယ္၍၊ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ အတြက္ ျဖစ္ေစ၊ လူတစ္စုအတြက္ ျဖစ္ေစ၊ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ အတြက္ ျဖစ္ေစ ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ရန္ အခြင္႔ရွိသည္ဟု ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္တိုင္ေဆာင္ရြက္ရန္ အခြင္႔ရွိသည္ ဟုေသာ္လည္းေကာင္းအဓိပၸါယ္ ပိုင္းျခားေကာက္ယူျခင္း မရွိေစရ။
http://kadaung.iblogger.org/
လမင္း ႏွင္႔ ၾကယ္တစ္စု သုိ႔ေပးစာ။
ၾကယ္တစ္လုံး
ေကာင္းကင္ၿပဳံးဖုိ႔ ေဟာင္းစင္ ဆုံးခ်င္သူ။
လတစ္စင္း
ေကာင္းကင္၀င္းဖုိ႔ ေၿပာင္းၿပင္ လင္းခ်င္သူ။
မုိးတစ္ည
ေကာင္းကင္အဖုိ႔ ေဟာင္းတြင္ ေနခ်င္သူ။
အေဟာင္းမစင္
မေၿပာင္းမၿပင္
အေဟာင္းႏြံတြင္
ထုိမုိးတစ္ည
ဆုိးဒၿမ က
ထုိ ၾကယ္စုရုံး
ေငြလၿပဳံးကုိ
ဖုံးအုပ္လုယူ
ခြင္႔မတူေသာ္….
ေအာ္………ဒီသမုိင္း
ဆက္လက္ ရုိင္းရဦးေတာ႔မည္ေပတည္း။
ၾကယ္စု လမင္း ၿပည္တြင္လင္း
မုိးမုိက္တစ္ည ဖယ္ထုတ္ၾက
မုခ်ဖ်က္မွ နအဖ
ရရွိမွန္မည္ ဒီမုိကေရစီ။
အုိ……
ၿပည္သူ႔ စစ္သား
ေတာင္သူလယ္သမားနဲ႔
အုိ..ေက်ာင္းေတာ္သား
အလုပ္သမား
ဘုရားသားႏွင္႔
ကမၻာ႔အား တုိ႔
ၾကယ္စု တစ္စု
သင္တုိ႔ၿပဳ၍
လမင္းတစ္ခု
အေမစု ႏွင္႔
ၿပည္ရြာလုံးထု ညီညာစုကာ
စုိက္ပါပ်ိဴးဖ်န္း ဒီမုိလမ္းကုိ
မလစ္ခ်ိန္ခါ မီပါေစဖုိ႔
သမိုင္းတခု ထုဆစ္ၿပဳရန္
ဟစ္လ်က္ေၾကြးၾက ၿပည္ေထာင္႔ခ်စ္
ရွစ္ရက္ရွစ္လ ႏွစ္ေထာင္႔ရွစ္။
(ေရးသားသီဖြဲ ့သူ - အၿဖဴေရာင္လူ (၂၇၊၀၁၊၀၈)။
ကိုေဇာ္နိင္ဟာ ကေနဒါနိင္ငံျဗိတိသ် ကိုလံဘီယာမွာေနတဲ ့ ျမန္မာနိင္ငံသားတဦးျဖစ္ပါတယ္။ သူက ရန္ဘုိကားရုပ္ရွင္ကို ၾကည္ ့ေနရင္း ျမန္မာ စစ္တပ္က ေက်းရြာေတြကို မီးရိႈ ့၊ လူသတ္၊ အမ်ိုးသမီးေတြကို ေစာကား မုဒိန္းက်င့္ ေနတာေတြကိုုရုပ္ရွင္ထဲမွာေတြ ့ေနရေတာ့ မ်က္ရည္ေတြ ေတြ ေတြက်လာတယ္။ စိတ္ကိုမထိမ္းနိင္ေတာ့ ပဲ ေျခေထာက္နဲ ့သူ ့ေရွ ့ကထိုင္ေနတဲ့ ကေနဒါလူမ်ိဳးတဦးကို ေစာင့္ကန္မိသတဲ့။ ဒီလူကလည္း လွန္ ့ျပီး လက္ျပန္ရိုက္လာတာ ကိုေဇာ္နိင္မ်က္လံုးဖူးေယာင္သြားသတယ္။
ကို ေဇာ္နိင္က " ေဆာ္ရီ ပါဗ်ား -က်ဳပ္က ျမန္မာျပည္ကလာတာပါ။ အခုျဖစ္ေနတာေတြဟာ အမွန္ေတြပါဗ်ာ။ ဒီေကာင္ေတြ လူေတြကို ကန္းကုန္ေအာင္မိုက္ရိုင္းလွတဲ့အတြက္ စိတ္မထိန္းနိင္လို ့ျဖစ္သြားတာပါ။ " လို ့ေတာင္းပန္လိုက္သတဲ့။ ကေနဒါလူမ်ိဳးကလည္း ေအးကြာ ငါ ကိုယ္ျခင္းစာပါတယ္။ ငါတို ့လည္း ဒါေတြျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို သိပါတယ္။ ငါကိုယ္တိုင္၀င္တိုက္ျခင္ေနတဲ့ေကာင္ပါကြာ လို ့ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ျပီး ျပန္ေတာင္းပန္သတဲ့။
ရမ္ဘိုကားဟာ အခုဆိုရင္ တကမၻာလံုးမွ ျပသေနပါျပီ။ သန္းေရြ စစ္အုပ္စုရဲ ့ကန္းကုန္ေအာင္ယုတ္မာရက္စက္မႈ သူရဲေဘာ္ေၾကာင္မႈေတြက ျမန္မာတပ္မေတာ္တခုလံုးဟာ
ကမၻာလူအဖြဲ ့စည္းက လက္မခံနိင္တဲ့ စစ္တပ္တခုအျဖစ္ရပ္တည္သြားပါျပီ။ လူအဖြဲ ့စည္းက ဖယ္က်ဥ္ခံလိုက္ရတဲ့ တာလီဘန္ေတြတပ္။ ခမာနီတပ္ ။ အီရတ္ တပ္ ( National Guard ) ေတြလို ျဖစ္သြားပါျပီ။ ခမာနီေတြဟာ Killing Field ဇတ္ကားေၾကာင့္ ကမၻာက ခမာနီေခါင္းေဆာင္ ပိုေပါ့ရဲ ့ရက္စက္ယုတ္မာမူေတြကို ပိုသိလာၾကတယ္။ ျဗတိသ် ဘုရင္မၾကီး က Killing Field ၾကည့္ျပီးေတာ့ မ်က္ရည္လည္ရြဲ နဲ ့ " ဒီေလာက္ေတာင္ မွျဖစ္ရျခည္းလား " လို ့ေျပာရတဲ့အထိျဖစ္တယ္။ သူရဲ ့ၾသဇာေတြဟာ ခမာနီ ေတြကို နိင္ငံတကာဖိအားေပးမႈေတြရလာေစခဲ့တယ္။ ခမာနီေတြကို ကမၻာေျမက ေနေမာင္းထုတ္နိင္ေအာင္ ကုလသမဂရဲ ့အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈေတြျဖစ္လာေအာင္ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္နိင္ခဲ့ပါတယ္။ ခုဆို ရမ္ဘိုကား ဟာ အေမရိကန္၊ေတာင္အေမရိက၊ ဥေရာပ၊ အေရွေတာင္အာရွနိင္ငံေတြမွာ ျပန္ ့ႏွံသြားပါျပီ။ ေအာင္ျမင္မႈ ကအၾကီးအက်ယ္ရေနေခ်ျပီ။ သန္းေရြ နိဂံုးခ်ဳပ္ကမေ၀းေတာ့ေခ်ျပီတကား။
၁၉၇၄-၇၅- ၇၆ ခုနစ္မ်ားမွာ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈ၊အလုပ္သမားလႈပ္ရွားမႈေတြျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒီလႈပ္ရွားမႈ ေတြ ျဖစ္ခါနီး ေလးငါလမွာ ရန္ကုန္ျမိဳ ့မွာအလြန္လူၾကိဳက္မ်ားေနတဲ့ ဇတ္ကားကေတာ့ Adventure ဇတ္ကားျဖစ္တယ္။ ဇတ္ကားက ေတာင္အေမရိကနိင္ငံတခုမွာအာဏာရွင္စနစ္ကိုလက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္တဲ့ စိတ္ကူးယဥ္ဇတ္လမ္း။ ဒါေပမဲ့ ထြက္ေပါက္ပိတ္မိေနတဲ ့ျမန္မာလူငယ္ေတြအဖို ့ဒီဇတ္ကားက ေမ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ ့အားတက္မႈေတြကိုေပးခဲ့တယ္လို ့ ၁၉၇၄ခုနစ္ သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသား ေဟာင္းတဦးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကိုျမ၀င္း ကေျပာျပဘူးတယ္။
၁၉၈၈ခုနစ္ လူထုအံုၾကြမႈၾကီးမျဖစ္ခင္မွာ တနစ္ေလာက္အလိုကတည္းက ျမန္မာ ပပ၀င္းရံုမွာ တင္တဲ့ဇတ္ကားကေတာ့ ဖရန္ကိုနီရို မင္းသားအျဖစ္္ပါ၀င္တဲ့ Django ေကာင္းဘိုင္ရုပ္ရွင္ဇတ္လမ္းကိုရံုတင္လာတယ္။ မဆလ အစိုးရ ဘတ္ခ်က္ကလည္း ခန္းေန။ ရုပ္ရွင္ကားေတြလည္းထပ္မ၀ယ္နိင္။ ၁၉၆၆ ခုနစ္ေလာက္ကရိုက္ထားတဲ ဘယ္ကရွာလာမွန္းမသိတဲ့ Django ကိုရုပ္ရွင္ကိုခတ္ေပါေပါေစ်းနဲ ့၀ယ္လာခဲ့ပုံရတယ္။ ဇတ္ကားကလည္း ေဟာင္းေနျပီ၊ ဇတ္လမ္းကလည္း ကမၻာမွာ ေခတ္မစားေတာ့တဲ့ေကာင္း ဘိြဳင္ကားဆိုေတာ့ ျဖစ္လာမဲ့အက်ိဳးဆက္ကိုေလ်ာ့တြက္လိုက္ၾကပံုရတယ္။ ဒီဇတ္ကားကို တနစ္ေလာက္ရုံမခ်ပဲ ျပခဲ့သတဲ့ဗ်ာ။
ဒီဇတ္လမ္းကလည္း ေက်းလက္တခုမွာ မတရား ဗိုလ္က်ေန သူေတြကိုေသနပ္သမား လူငယ္တဦးက ရဲရဲ၀ံ၀ံေတာ္လွန္ျပစ္လိုက္တဲ့ဇတ္လမ္း။ ဒီဇတ္လမ္းက အနစ္သာရကို က်ေနာ္တို ့ကဒီလို ခံစားလိုက္တယ္။ မတရားမႈ ကို လက္ပိတ္ၾကည္ ့ေနလို့မရ။ရရာလက္နက္ကိုင္စြဲေတာ္လွန္ျခင္းဟာ လူပိီသစြာေနထိုင္းျခင္၊ ဘ၀သစၥာ၊ အလွတရား။ လူဘ၀ဟာ ဘာမွမဟုတ္ဘူး၊ေနရတဲ့တခဏတမွာ Django လို ေလာကကိုတတ္စြမ္သမ်ွ ေပးဆပ္ခဲ့ျပစ္လ္ိုက္မယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဇတ္လိုက္ စရိုက္ကို လည္းအတုယူေလာက္စရာေတြရိွခဲ့ပါတယ္။ဇတ္၀င္ခန္းတခုမွာ လူဆိုးက အမ်ိဳးသမီငယ္ကိုေႏွာက္ယွက္တယ္။
ဒီဂ်န္ဂိုး - " ကိုယ္လူ တို ့အမ်ိဳးသမီးေတြကို ဒီလိုမဆက္ဆံသင့္ဘူး လို ့ထင္တယ္။ "
လူဆိုး- " မင္: ဘာေသာက္စကားမ်ားတာလည္း "
ဒီဂ်န္ဂိုး- " တကယ္လို ့ ငါေျပာတမွားသြားရင္ ေတာင္းပန္တယ္။ ငါေတာင္းပန္တဲ့နည္းကိုမင္းေက်နပ္မွာလား "
ေနာက္ေတာ့ဒီဂ်န္ဂိုကေရွေရွေးေးေျပာမေနဘူးေသနပ္နဲ့လူဆိုးငါးေယာက္ကိုဆက္တိုက္ျပစ္ခ်လိုက္ေတာ့တယ္။ အားရလိုက္တာ။ အားရလိုက္တာမေျပာပါနဲ ့ေတာ့။ ရုပ္ရွင္ထဲက မတရားဗိုလ္က်ေနသူေတြကို က်ေနာတို ့က မဆလလို ့ျမင္လာသဗ်။ ေသနပ္သမားလူငယ္ေနရာမွာ က်ေနာ္လို မ်က္နာနဲ ့လူငယ္တဦးျဖစ္ေနတယ္။
့ က်ေနာ္တို ့အဖို ့ ဇတ္ကားကိုၾကည့္ျပီးတဲ့အခါ အခ်င္းခ်င္းကေတာ့ တေယာက္မ်က္နာတေယာက္ၾကည္ ့ၾကတယ္။ မၾကည့္ရေသးတဲ့သူကိုလက္တို ့တယ္။ တစံုတေယာက္က နားနားကိုကပ္ျပီး ဒို ့ေတြ ဒါမ်ိဳးလုပ္ရမယ္ လို ့ေျပာလိုက္သလို ခံစားရတယ္။ ့ၾကက္သီးေမြးညင္းထသြားၾကတယ္။
၂၀၀၈ခုနစ္ ၊ ေဟာလီ၀ုဒ္က ရမ္ဘိုဇတ္ကားကို ဖန္တီးလိုက္ပါျပီ။ ၁၉၈၈ ခုနစ္တံုးကပပ၀င္းရံုက Django ဇတ္ကားၾကည့္ ျပီး အိမ္ကိုျပန္လာတဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္လူငယ္တဦးဟာ ေနခင္းအိမ္မက္ကို ေနစဥ္ရက္ဆက္မက္ခဲ့ဘူးတယ္။ ဒီေန ့ ရမ္ဘို ဒီဇတ္ကားကို ၾကည့္ျပီး တဲ့ ျမန္မာလူငယ္မ်ဳိးဆက္သစ္ တဦးဟာ အမွန္တရားအတြက္ တိုက္ပြဲ ၀င္ဖို ့ တက္ၾကြတဲ့ေျခလွမ္းမ်ားနဲ ့ထြက္ခ်မလာဘူးလို ့ဘယ္သူေျပာနိင္မလည္း။
ဘာျဖစ္လို ့လည္းဆိုေတာ့ ဒီဇတ္ကားထဲက လူဆိုးေတြက သူတို ့ဘ၀ကိုနင္ေခ်ဖ်က္ဆီးေနတဲ့သူေတြကိုယ္တိုင္ပဲမဟုတ္ပါလား။ ရမ္ဘိုကေတာင္ဒီေလာက္ ျပန္ခ်ေနရင္။ သူတို ့က နအဖ ကိုလက္ပိုက္ၾကည္ ့မေနၾကမွေသခ်ာတယ္။ တကယ္ဇတ္လိုက္ေတြက သူတို ့ကလြဲလို ့ဘယ္သူမ်ားျဖစ္နိင္ဦးမလည္း ကဲဇတ္လိုက္ေတြဆီကို ရမ္ဘိုဇတ္ကား ျမန္ျမန္ေရာက္ေအာင္ ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ ့ပို ့ၾကပါစို ့။
" မင္းတို ့နိင္ငံေတာ္ အေမရိကန္ ၀င္ေတာ့မယ္ကြ" လို ့ အိႏၵယ သံတမာန္တဦးက လြန္ခဲ့တဲ့ နစ္နစ္ခန္ ့က က်ေနာ္ကိုေျပာပါတယ္။ က်ေနာ္က ဘာျဖစ္လို ့လည္း လို ့ေမးေတာ့ အေမရိကန္ က နိင္ငံတခု ကို၀င္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ သံတမာန္ဖိအားေပးမႈ၊စီးပြားေရးပိတ္စို့မႈေနာက္ေတာ့ေဟာလီုဒ္ရုပ္ရွင္ေနာက္ေတာ့ကုလသမဂေဖၚျမဴလာအတိုင္းလုပ္ေလ့ရိွၾကတယ္ကြ လို ့သူကေျပာပါသည္။ က်ေနာ္က ေကာင္းတာေပါ့ကြ။ ငါတို ့က ၀င္ေစျခင္ေနတာဟုသူကိုျပန္ေျပာလိုက္ပါသည္။ ရမ္ဘိုကားကို အခုရံုတင္လာပါျပီ။ ရမ္ဘိုကားတြင္းရည္ရြယ္ခ်က္ရိွသည္။ ဒါကေတာ့ ျမန္မာတပ္မေတာ္
၁- ျမန္မာ တပ္မေတာ္ရဲ ့မူလစိတ္ကို ျပသရန္
၂- ျမန္မာ ့တပ္မေတာ္ ျမန္မာ့လ လူအဖြဲ ့စည္းမွာ မရိွသင့္ေတာ့ ေသာအဖြဲ ့စည္း ။
လူအဖြဲ ့စည္းရဲ ့မေကာင္းဆိုး၀ါး တခု ဆိုတာကို ပရိတ္သပ္ကိုေျပာျပရန္သာျဖစ္သည္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ကို နိင္ငံတကာမိသားစုကေမ့မထားၾကနဲ ့ ၊ ကူညီၾကပါလို ့သူကေျပာလိုရင္းျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့တဲ့နစ္ေပါင္း ၂၅ နစ္ခန္ ့ကရမ္ဘို က ဂ်ာနယ္တခု ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး လုပ္ထားတာကို က်ေနာ္ ဖတ္ဘူးသည္။ မွတ္မိေသးသည္။ သူအေဖက သူကို ေျပာတာကို သူက ျပန္ေျပာျပတာ။ သူအေဖက ငါ ့သား မင္းက သိပ္ညဏ္ရိွတဲ့ေကာင္းမဟုတ္ဘူး။ မင္းဗလသာၾကီးေအာင္လုပ္ေပေတာ့ ဟူ ဆိုတသည္။ သူကအေဖစကားကိုနားေထာင္တယ္ ။ဗလၾကီးေအာင္လုပ္ခဲ့တယ္ဟုဆိုသည္။
သူဗလာၾကီးကိုအေျခတည္ေသာ ဇတ္ကားမ်ားကိုရိုက္ခဲ့ရာ ေအာင္ျမင္ျပီးေငြေသာက္ေသာက္လဲ၀င္ခဲ့သည္။ ေဟာလီ၀ုဒ္ထိပ္တန္းမင္းသာ။ ကမၻာေက်ာ္မင္းသားျဖစ္ခဲ့သည္။ သူရမ္ဘိုးကားရိုက္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ နိင္ငံတကာ ပတိပကၵာ ေလ့လာေရးအသင္းကို လွမ္းျပီး ကမၻာမွာအေျခအေနအဆိုးဆံုးနိင္ငံ တခုအေၾကာင္းကို ေျပာစမ္းပါဟုလွမ္းေမးသည္။ ထိုအသင္းက ျမန္မာျပည္လို ့ေျပာလိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ျမန္မာျပည္အေၾကာင္းကိုအေျခခံျပီးရုပ္ရွင္ရိုက္ေတာ့တယ္။ ဒီဇတ္ကားရိုက္ေတာ့ရမ္ဘိုဟာေရရွည္ေ၀းေ၀း စဥ္းစား ေနပံုမရဘူး။ သူနဲ ့ ဖိုက္ရ။ မိုက္ရမဲ ့ ျမန္မာ တပ္မေတာ္ကို သူရုပ္ခြဲ ရေတာ့တယ္။ စရိုက္မွန္ကို ျပနိင္ရမယ္။ လိုရင္းတိုရွင္းလည္းျဖစ္ရမယ္။ ျမန္မာတပ္မေတာ္ ရဲ ့မူလစာရိုက္ ကို မွန္ကန္စြာ သူ ေဖၚျပေပးလိုက္တာကေတာ့
၁- သူရဲေဘာေၾကာင္တဲ့စိတ္ ဓါတ္
၂- အေျခာက္စိ္တ္ (Gay မ်ားကို ေစာကားျခင္းမဟုတ္ပါ ။ )
ဆိုတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ရမ္ဘိ္ုကားမွာ ဟစ္ခ်္ေကာ္ ့ကားေတြလို အလွည့္အေျပာင္းေတြမရိွ။ စတီဗင္စဗီးလ္ဘတ္ခ်္ ရုပ္ရွင္ေတြလို Theme and Touch ကိုသိပ္ေဇာင္းမေပး။ ျခံဳယူစဥ္းစားခန္းေတြ ဘာေတြ ေခါင္းကိုက္စရာေကာင္းတာေတြလုပ္မေနေတာ့ဘူး။ သူနဲ ့ခ်မဲ ့ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ဆို တာ ဘာလည္း ဆိုတဲ့ စရိုက္မွန္ေတြကို ျပျပီး ဇတ္ကိုတည္ေဆာက္လိုက္ေတာ့တယ္။ ျမန္မာစစ္သားမ်ားသည္ သူရဲေဘာ္ေၾကာင္သူမ်ား အေျခာက္မ်ား လို ့သူပံုေဖၚေပးခဲ့ေလသည္။
ပုံရိပ္ ၁
သူရဲေဘာ္ေၾကာင္တဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္
က်ေနာ္ ၀ါဒျဖန္ ့တာမဟုတ္။ စိတ္ပညာကို အနည္းက်ဥ္းေလ့လာဘူးသည္။ အဖြဲ ့စည္းတခုဟာရဲ ့စရိက္လကၵဏာ ဟာ ေခါင္းေဆာင္ရဲ ့စရိက္ေပၚမွာအမ်ားၾကီးမူတည္ေနသည္။ အဖြဲ ့စည္းကဒီမိုကေရစီမရိွေလ ေခါင္းေဆာင္ရဲ ့စရိုက္ေတြဟာ အဖြဲ ့စည္းေပၚမွာ ထင္ဟတ္ေနေလျဖစ္သည္။
ျပည္သူရဲ ေဘာ္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဦးေဆာင္သည္။ ရဲ ေဘာ္ေတြဟာ ဗို္လ္ခ်ဳပ္ ကို သူရဲ ေကာင္းလို ထားတဲ့အတြက္ ရဲ ေဘာ္ေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္လို တုခဲ့ၾကတယ္လို ့ ဗိုလ္စက္ေရာင္က မေသခင္ကက်ေနာ္ကို ေျပာဘူးသည္။ ေကအင္ယူမွာတပ္မဟာ ၅ ကိုဖ်က္သိမ္းခဲ့ရသည္။ ဘာျဖစ္လို ့လည္း တပ္မဟာတခုလံုးရဲ ့ေခါင္းေဆာင္က ဗိုလ္လင္းထင္။ သူကို မိန္းမလိုက္စားသည္။ မူးသည္။ယမ္းသည္။ သူရဲ ေဘာ္ေတြကလည္း သူပံုအတုိင္းထြက္ခဲ့သည္။ တပ္မဟာ ၅ နဲ ့အနီးကပ္ဆက္ဆံခဲ့ရတဲ့ ဗုိလ္မႈးၾကီးေခးနီက က်ေနာ္ကိုေျပာဘူးသည္။
ဦးေန၀င္းကိုေတြ ့ဘူးတဲ့သူတိုင္းကို သူဟာဘယ္လို လူလည္းလို ့က်ေနာ္ေမးခဲ့ဘူးသည္။ အားလံုးကတညီတညြတ္တည္း အလြန္ေၾကာက္တတ္တယ္လို ့ေျပာခဲ့ၾကတယ္။ ဦးရဲ ထြန္းက်ေနာ္ကိုေျပာဘူးသည္။ သူငယ္စဥ္က တပ္မေတာ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး ေန၀င္း သူတို ့အိမ္ကိုလာသည္။ သူတို ့အိမ္တြင္ သူဖခင္၊ ဦးဗေဆြႏွင့္ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းတို ့ အဲ့ခန္းတြင္စကားေျပာေနၾကသည္။
အေျခအတင္အျပင္းအထန္ ေျပာေနၾကရာ ေန၀င္းသည္ အိမ္းခန္းထဲသို ့ပင္မ၀င္ရဲေတာ့ပဲ အိမ္ျပင္တြင္ကုတ္ကုတ္ကေလး၀ပ္ေနသည္။ သူတို ့ကေလးေတြ ႏွင့္ ( ဦးရဲထြန္း ႏွင့္ ) လာျပီးေဆာ့ေနသည္ဟု သူကျပန္ေျပာျပသည္။ သူရဲ ့ေၾကာက္စိတ္ကို တပ္မေတာ္ဦးစီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာေသာ္လည္း မေျပေျပာက္ခဲ့။ သူေမြးတဲ့တပ္တြင္ သူဗီဇပါသြားေတာ့သည္။ နိင္ငံျခားသားမ်ားကို အေၾကာင္းမဲ့ေၾကာက္ေနၾကေတာ့သည္။
အေ၀းေရာက္သံတမာန္ဦးနဲ ့အဂၤလန္မွာေတြ ့ေတာ့ သံရံုးထဲမွာ ေဒါသၾကီး ၀ုန္းဒိုင္းက်ဲေနလို ့သံအမူထမ္းေတြဘယ္သူမွမကပ္ရဲ ဘူး၊ သူထမင္းခ်က္ ရာဂ်ဴးကေခ်ာ့မွေျပာ့သြားတယ္လို ့ေျပာတယ္။ ေၾကာက္စိတ္ရိွသူမ်ား က ေဒါသျဖင့္ ေၾကာက္စိတ္ကိုဖုန္းကြယ္ထားခဲ့ၾကသည္။
ဦးေန၀င္း ပံုေလာင္ေပးတဲ့ တပ္သည္ ေန၀င္း ဗီဇ မ်ား ကို အစြမ္းကုန္ျပသၾကသည္။ ျမန္မာတပ္မေတာ္သားမ်ားကို စစ္သားစုေဆာင္းေရးလုပ္စဥ္၊ ဒီအက္စ္ေအ သတင္းတက္ေရာက္စဥ္မ်ား တြင္ ဦးေန၀င္း သည္ သူလို ျဖစ္ေအာင္ပံုသြန္းေလာင္းေတာ့သည္။ စစ္သားအမ်ားစုမွာ လူအဖြဲ ့စည္းေအာက္လြာမွ လူမ်ားျဖစ္ရာ ဘ၀ ဒဏ္ရာကိုယ္စီပါလာၾကသည္။ ဆင္းရဲသည္။ စားေမးပြဲၾကသည္။ ရီးစား သူထက္သာေသာေကာင္ေနာက္လိုက္သြားသည္။ ဗိုလ္က်တာခံရသည္။ အေမကေနာက္လင္ေနသည္။ အေပါင္းသင္းမ်ားထဲတြင္ ရပ္ကြက္ထဲတြင္ အလြန္မ်က္နာမြဲလွသည္။ အနိမ္ခံရသည္။ စသျဖင့္ ျဖစ္ရပ္ေပါင္းစံု၊ ဒဏ္ရာေပါင္းစံုရိွၾကသည္။ သူတို ့အား ဦးေန၀င္း က ေနရာေပးခဲ့သည္။ ထိုေနရာက တပ္မေတာ္။
တပ္မေတာ္ထဲ ကို၀င္သည္မွာ တိုင္းျပည္ကို ကာကြယ္ဖို ့ မိ်ဳးခ်စ္စိတ္၊ မဟာဗမာနိင္ငံေတာ္ၾကီးတည္ေဆာက္ဖို ့စသည္ ့အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားသည္ စစ္သားမ်ားရဲ ့ သိမ္ငယ္စိတ္ကို ဖံုးကြယ္ရန္ ဇာထိုးပန္းထိုးအဆင္တန္ဆာမ်ွသာ။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တို ့သည္ စိတ္ေ၀ဒနာရွင္မ်ားစုေ၀းေနရာ။ ယဥ္ယဥ္ေလးႏွင့္ရူးေနေသာသူမ်ား ႏွင့္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနၾကရျခင္းသာျဖစ္သည္။
ဒါကို ရမ္ဘိုက ေကာင္းေကာင္းပံုေဖၚေပးလိုက္သည္။ ရြာေတြကို မီးရိႈ ့သည္။ ရြာသားမ်ားကိုသတ္သည္။ မၾကံုဘူးသူမ်ားကရမ္ဘို ပိုတာဟုထင္နိင္သည္။ ရမ္ဘိုမပို။ လိုေတာင္လိုသည္။ ပမာဆိုေသာ္။ ၁၉၈၈ မတ္လ တံတားနီျဖစ္ရပ္။ လံုထမ္းမ်ားက ေက်ာင္းသူမ်ားကို အေသရိုက္သတ္ၾကသည္ပြဲ မတ္လ ၁၆ ရက္ေနတြင္ျဖစ္ခဲ့သည္။ တပ္မေတာ္သားဆိုေသာ သူမ်ား ငုတ္တုတ္ထိုင္ၾကည္ ့ေနၾကသည္။
သူတို ့ႏွမသားျခင္းမ်ား ခုလို မေတာ္တေရာေစာကားေနသည္ကို လက္ပိတ္ၾကည့္ေနနိင္သည္မွာ ေတာ္ရံုတန္ရံု သူရဲေဘာေၾကာင္လို ့မရ ။ ေတာ္ရံတန္ရံု သိမ္ငယ္စိတ္ သို ့မဟုတ္ ေၾကာက္စိတ္မရိွလို ့မရ အလြန္ရိွမွရသည္။
ဒါကို ရန္ဘိုရုပ္ရွင္တြင္ ျပခ်က္မ်ားမွာ အလြန္ရက္ စက္တဲ့လုပ္ရပ္မ်ားက်ဴးလြန္းေနေသာ ခလရ ၃၆၀ တပ္သားမ်ား က ရြာသားမ်ားကိုမီးရိႈ ့သတ္ျဖတ္မႈျဖင့္ ပံုေဖၚေပးခဲ့ေလသည္။ ျမန္မာ တပ္မေတာ္ရဲ ့ ရြာမ်ားကိုမီးရိႈ ့ဓျမတိုက္ မုဒိန္းက်င့္လုပ္ရပ္မ်ားကို တန္းစီရိုက္ျပေပးပါက ပြဲၾကည့္ပရိတ္သတ္မ်ား ခံုမ်ားကိုရိုက္ခ်ိုး ပိတ္ကားကို ပင္မီးႏွင့္တင္ရိႈ တဲ့အထိျဖစ္နိင္ပါသည္။
ျမန္မာ စစ္သားမ်ားအား အေျခာက္ ( Gay Tendency )
ရိွသည္ ကိုရမ္ဘိုက ျပသည္ ။
ျပခ်က္မွာ ေယာက္က်ားေလးတဦးအား ဗိုလ္မူးလုပ္သူက လိင္ဆက္ဆံပံုကိုျပသည္။ ဘာေၾကာင့္ ရမ္ဘိုက ျမန္မာစစ္သားေတြကို အေျခာက္ စိတ္ ရိွေနတယ္လို ့ယူဆပါသလည္း။ ဒါကအေၾကာင္းရိွသည္။ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားသည္ သူတို ့ကိုယ္သူတို ့တိုင္းျပည္အတြက္ကယ္တင္ရွင္သဖြယ္ထင္ေနသည္။စစ္ဗိုလ္မွသာတိုင္းျပည္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္တတ္သည္ ဟု ထင္ေနသည္။စစ္သားဆိုသည္မွာ အလြန္ေယာက္က်ားပီသသည္ဟု ထင္ေလ့ရိွၾကသည္။ ၾကာလာေတာ့တျခားသူမ်ားကို ေပ်ာ့စိေပ်ာဖတ္မ်ား ဟုထင္သည္။ မိန္းမမ်ားကို အားႏြဲ ့သူမ်ား။ မစြမ္းေဆာင္နိင္သူမ်ားဟု သူတို ့ထင္ေလ့ရိွသည္။
သူတို ့သည္ မိန္းမမ်ားကို ဂရုစိုက္ေယာင္ျပေလ့ရိွသည္။ အထုတ္အပိုးမ်ားကို ဆြဲေပးေလ့ရိွသည္။ တကယ္က သူကေယာက္က်ားပီသေၾကာင္းမသိမသာျပေလ့ရိွၾကသည္။
တပ္မေတာ္အတြင္း ။ အစိုးရအဖြဲ ့စည္းအတြင္း ။ ျမန္မာလူအဖြဲ ့စည္း အတြင္းမည္သသည့္အေရးၾကီးတာ၀န္မ်ိဳးက္ိုမဆို အမိ်ဳးသမီးမ်ားမွာ ဖယ္ထုတ္ခံရေတာ့သည္။ မိန္းမမ်ားအားတပ္မေတာ္တြင္ေနရာမရိွေတာ့ေပ။ ရာထူးမရိွေတာ့ေပ။ သူတို ့သည္ ေယာက္က်ားမ်ားကိုသာေန့စဥ္ျမင္ေတြ ့လာရေတာ့သည္။ တကယ္က စစ္သားမ်ားသည္ စစ္သားမ်ားအခ်င္းအခ်င္း တိတ္တခိုးခ်စ္ျမတ္နိူုးျခင္းျဖစ္သည္။ သူတို ့တြင္ မိန္းမရိွသည္။ ခေလးရိွသည္။ တကယ္က အေျခာက္ဇတ္ သို ့မသိမသာသူတို ့ၾကေရာက္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။
စိတ္ပညာရွင္မ်ား တညီတညြတ္တည္းရူဆထားသည့္အခ်က္တခုရိွသည္။ ေယာက္က်ားပီသေၾကာင္းသိပ္ျပတဲ့သူဟာ အေျခာက္ျဖစ္ေလ့ရိွတယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ပါပဲ။
ဗလေမာင္ေတြ ေျခာက္ေတာက္ေတာက္ျဖစ္သြားေလ့ရိွသည္ကို က်ေနာ္တို ့ပတ္၀န္းက်င္တြင္ေတြ ့ခဲ့ျမင္ခဲ့ဘူးသည္။ ပြင့္ပြင့္လင္း အေျခာက္ျဖစ္သူမ်ားကို က်ေနာ္တို ့ခြဲျခားမဆက္ဆံပါ။ မနိမ္ပါ။ ျပသာနာတခုလို ့လည္းမျမင္ပါ။ ျပသာနာကေျခာက္ျခင္ေျခာက္ပါ လူေတာ့ မသတ္ပါနဲ ့။ ျမန္မာ တပ္မေတာ္ အံုပံုျဖစ္ေနတာကို ရမ္ဘိုက ေထာက္ျပလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အျဖစ္မွန္ကို ကမၻာျပည္သူမ်ားသိျခင္ပံုရသည္။ ဒီအတြက္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ သားေတြမွာ အေျခာက္စိတ္ရိွေနတယ္ဆိုတာကို မသိမသာေဖၚျပသြားခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ပံုရိပ္ ပ်က္ဆီးသြားျခငး္
Damaging Image
အေမရိကန္ကို တျခားနိင္ငံေတြယဥ္ျပိဳင္လို ့မရတဲ့အခ်က္ ၄ ခ်က္ရိွသည္။
၁- စစ္အင္အား၊
၂- စီးပြားေရး အင္အား
၃-နည္းပညာ
၄- ေဟာလီ၀ုဒ္ ရွုပ္ရွင္တို ့ျဖစ္ၾကသည္ လို ့နိင္ငံေရးသုေတသီေတြကဆိုၾကတယ္။
ေဟာလီဟုဒ္က ရုပ္ရွင္ေတြ အရည္အေသြးညံတယ္ဆိုဦး ပရိပ္သတ္အေပၚၾသဇာလြမ္းမိုးမႈက အလြန္ၾကီးမားလာသည္။ ဒီထဲမွာ နိင္ငံေရးဇတ္ကားေတြပါလာသည္။
တခ်ိန္က ကေမၻာဒီယားတြင္ ပိုေပါ့ ( တရုပ္ကြန္ျမဴနစ္လိုင္း ) ႏွင့္ သူစစ္တပ္ ခနာနီတပ္တို ့ၾကီးဆိုးခဲ့သည္။ ေဟာလီ၀ုဒ္မွာ - Killing Field ဇတ္ကားကိုတင္ဆက္ျပလိုက္ရာ
ခနာနီတို ့ပံုရိပ္ အစစ္အမွန္ကို ကမၻာျပည္သူမ်ားျမင္ေတြ ့သြားေတာ့သည္ ။ အလြန္စက္ဆုတ္ရြံရွာစရာ အစိုးရ ။ လူ ၄ သန္းခန္ ့ကိုသတ္ခဲ့တဲ့လူသတ္အစိုးရအျဖစ္သတ္မွတ္တာကိုခံလိုက္ရသည္။ ကုလသမဂ မေနနိင္ေတာ့
ေနာက္ေတာ့ ခမာနီတပ္ပ်က္သြားသည္။ ပိုေပါ့ ဇတ္သိမ္းမေကာင္း။ ခမာနီေခါင္းေဆာင္မ်ား ဇတ္သိမ္းမေကာင္းက်ေတာ့။ ထိုစဥ္က ခမာနီ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ကြန္ျမဴနစ္အစြန္းေရာက္မ်ား။ လူသတ္သမားဟု ေဟာလီ၀ုဒ္ကပံုေဖၚေပးခဲ့သည္။
ယခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရြႏွင့္ ျမန္မာ ့တပ္မေတာ္အလွည္ ့က်ေရာက္လာသည္။ ပိုျပီး ဇတ္နာလွသည္။ ျမန္မာတပ္မေတာ္ ညီမ်ွျခင္း သူရဲေဘာ္ေၾကာင္သူ ၊ အေျခာက္စိတ္ အေျခခံရိွသူ ဟု သတ္မွတ္ေပးလိုက္ေျချပီ။
အေမရိကန္ ဘယ္ေတာ့၀င္မလည္း က်ေနာ္မသိ။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ရဲ ့ပံုရိပ္ကေတာ့ ခနာနီထက္တခုပို သြားေပေတာ့သည္။ ခမာနီတို ့လူသတ္သည္။ သို ့ေသာ္မေျခာက္ၾက။ ျမန္မာတပ္မေတာ္ သည္လူသတ္သည္။ ထို ့အျပင္ ေျခာက္သည္။
ပ်က္ယြင္းေနတဲ့ ပံုရိပ္က အေမရိကန္ မ်ားရဲ ့ဦးေခါင္းထဲကို၀င္ေရာက္သြားျပီ။ ဒီပံုရိပ္ကို ၈၈ အာဏာသိမ္းျပီးကာစ နံရံေတြကိုထံုးသုတ္သလို လိုက္သုတ္ ျပီး ဖ်က္လို ့ေတာ့ရအံ ဟုက်ေနာ္မထင္။
ဗိုလ္သန္းေရြ အပါအ၀င္ ျမန္မာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ အေျခာက္ေတြလားမသိဘူး။ သိပ္ျပီး ေတာ့ အလွအပၾကိဳက္ၾကတယ္။ ယူနီေဖါင္းေတြဆိုရင္ေကာ့ေနတာပဲ။ ျပီးေတာ့ သိပ္ျပီး အျပဳအစုကလည္း သိပ္ခံျခင္ၾကတာ။ ထီးမိုးေပးရတဲ ့ေကာင္နဲ ့ ဖိနပ္ၾကိဳးခ်ည္ေပးရတာနဲ ့။ အေမရိကန္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြဆိုရင္ စစ္တိုက္ခ်ိန္မဟုတ္ ပဲ လူထုျမင္ကြင္းကိုထြက္ရတဲ့ခအခ်ိန္ေတြဆိုရင္ သူတို ့မိန္းမ။ ညီမ။ ရီးစား စတာေတြကို ထုတ္ျပတယ္။ ျမန္မာဗို္လ္ခ်ဳပ္ေတြကို ေတာ့ မၾကည္ ့လိုက္နဲ ့ ေယာက္က်ား ျခည္းပဲ ။ အတြင္းေျခာက္ေတြလားမသိပါဘူးဗ်ား။ ရမ္ဘိ္ုရုပ္ရွင္မွာေတာ့ ျမန္မာ ဗိုလ္မူး ဆိုတာ အေျခာက္လို ့ ပုံေဖၚထားေပးပါတယ္ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရြကို ၾကည္ ့ရတာ မိဘုရားၾကီးရွင္ေစာပု နဲ ့တူတယ္ေနာ္။
http://komoethee.blogspot.com
၂၀၀၆ ခုႏွစ္အတြက္ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ထူးခြၽန္ဆုေတြကို ေဖေဖာ္၀ါရီလဆန္းပိုင္းမွာ ေနျပည္ေတာ္မွာ ေပးေတာ့ မယ္တဲ့ခင္ဗ်။ စက္တင္ဘာ လူသတ္စစ္အစိုးရက ေပးအပ္ခ်ီးျမႇင့္မယ့္ အကယ္ဒမီဆုေပးပြဲႀကီးေပါ့ခင္ဗ်ာ။ ျပည္တြင္းထုတ္ ဂ်ာနယ္တေစာင္မွာ ဖတ္ရတာကို ေျပာျပတာပါ။ “ကြန္ဖမ္း” ျဖစ္မျဖစ္ကေတာ့ ဂ်ာနယ္လစ္ကိုကိုလည္း အာမမခံႏိုင္ဘူးခင္ဗ်။ နအဖလက္ထက္မွာက ဒီကေန႔ မနက္ျဖန္ ေသခ်ာတာရယ္လို႔ ဘာဆိုဘာမွ မရွိေလေတာ့ တပ္အပ္မ ေျပာႏိုင္တာကို အျပစ္လို႔ မဆိုပါနဲ႔ေပါ့ေနာ္။ ဟုတ္တယ္ ဟုတ္။
အရင့္အရင္ ႏွစ္ကာလေတြတုန္းကေတာ့ အကယ္ဒမီဆုေပးပြဲ နီးလာရင္ ပရိသတ္ေတြ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား မုန္႔ဖုတ္စား (အဲေလ … ေယာင္လို႔) စိတ္၀င္တစား ရွိတတ္ၾကေပမယ့္ ဒီကႏွစ္မွာေတာ့ ျပည္သူေတြခမ်ာ စိတ္၀င္စား အားမယ္ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဂ်ာနယ္လစ္ကိုကို တြက္ဆေနမိသဗ်။ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေလာင္စာဆီေစ်းႏႈန္းက တာ၀တိ ံသာကို ေရာက္၊ ကုန္ေစ်းႏႈန္း ဂရပ္မ်ဥ္းက သိၾကားမင္းဖင္ကို ေဆာင့္ေနတဲ့အခါက်ေတာ့ ျပည္သူေတြခမ်ာ စား၀တ္ေနေရး ခ်ားရဟတ္ႀကီးထဲမွာ ခ်ာခ်ာလည္ မူးေနာက္ၿပီး ေခါင္းမေဖာ္အားၾကလို႔ပါ။
ေနာက္ထပ္ စိတ္မ၀င္စားအားတဲ့ အခ်က္က ဒီလိုပါခင္ဗ်။ ျပည္သူေတြခမ်ာ အသံုးမက်တဲ့ စစ္အစိုးရအေပၚ မေက်နပ္တဲ့အေၾကာင္း စက္တာဘာမွာ ဆႏၵျပမိၾကတယ္ေလ။ အဲဒါကို အၿငိဳးထားၿပီး နအဖစစ္ေခြးေတြက လိုက္ ကိုက္ေနေတာ့ ေျပးသူ ေျပး၊ လႊားသူ လႊား၊ ပုန္းသူ ပုန္း၊ ေရွာင္သူ ေရွာင္၊ စစ္ေၾကာေရးေရာက္သူ ေရာက္၊ ေထာင္ ထဲ၀င္သူ ၀င္၊ မေသမရွင္နဲ႔ မီး႐ိႈ႕ခံရသူ ခံရ၊ ပုဇြန္ေတာင္ေခ်ာင္းထဲ ေမ်ာသူ ေမ်ာနဲ႔ ေယာက္ယက္ခတ္ ေနၾကတာလည္း ပါတာေပါ့။
ေနာက္ဆံုးတခ်က္ကေတာ့ အကယ္ဒမီဆုေပးပြဲ စင္ျမင့္ေပၚ အခြက္ေျပာင္ေျပာင္နဲ႔ အရွက္မရွိ တက္လာၿပီး ဆုခ်ီးျမႇင့္မယ့္ လူသတ္ေကာင္ ေက်ာ္ဆန္းရဲ႕ သြက္ခ်ာပါဒမ်က္ႏွာကို မၾကည့္ခ်င္ၾကလို႔ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အကယ္ဒမီဆု ေပးပြဲမွာ ေတာ္ရမ္းေတြ မိန္႔ခြန္းေခြၽမယ့္ ေက်ာ္ဆန္းေလကို နားၾကားျပင္းကပ္ၿပီး တီဗီြပိတ္ထားၾကမွာကို ႀကိဳတင္ျမင္ေယာင္ေနမိတာလည္း ပါပါတယ္။ အဲဒီလို အေၾကာင္းတရားေတြေၾကာင့္ ေနျပည္ေတာ္မွာ ေသြးစြန္းလက္ေတြနဲ႔ ေပးအပ္မယ့္ အကယ္ဒမီဆုေပးပြဲကို ျပည္သူေတြ စိတ္၀င္စားမယ္ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဂ်ာနယ္လစ္ကိုကို ပြဲႀကိဳသံုးသပ္ခ်က္ကေလး ေပးမိျခင္း ျဖစ္ပါသဗ် (ေအာက္ေၾကး စားသြားရင္ေတာ့ အေလ်ာ္ ျပန္မေတာင္းနဲ႔ေနာ္ … အဟဲ)။
ဒါ့အျပင္ အကယ္ဒမီဆုေပးပြဲႀကီး ကိုယ္ႏိႈက္ကိုယ္က စိတ္၀င္စားခ်င္စရာ အေၾကာင္းမရွိတာလည္း ပါတယ္ခင္ဗ်။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ နအဖေခတ္ အကယ္ဒမီဆုေပးပြဲ ဆိုတာက ဂ်ာနယ္လစ္ကိုကိုတို႔ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ႏွပ္ေခ်းတြဲေလာင္းဘ၀က အကယ္ဒမီဆုေပးပြဲေတြနဲ႔ “ကြန္ပဲယား”လုပ္ရင္ နံ႔သာဆီနဲ႔ အီးလို အကြာႀကီး ကြာေနလို႔ပါ။ ဟိုယခင္ အကယ္ဒမီဆုေပးပြဲေတြဆိုတာက ဇာတ္ကားေတြ ရာခ်ီတဲ့အထဲက ေ႐ြးခ်ယ္ၿပီး ေပးတာဆိုေလေတာ့ တိုက္႐ိုက္လႊင့္တဲ့ ေရဒီယိုနားေထာင္ေနရင္း ‘ရင္ခုန္ရလြန္းလို႔ ႐ူးမွာပဲ’ ဆိုသလို ျဖစ္ခဲ့ရတာေပါ့။ ဇာတ္ကားေတြကလည္း ေကာင္း၊ သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြကလည္း ေတာ္ဆိုေတာ့ ဘယ္သူရမယ္ဆိုတာကို မွန္းလို႔ မလြယ္ဘူးခင္ဗ်။ အဲဒါကို ယံုၾကည္မႈလြန္ကဲၿပီး ေလာင္းေၾကးထပ္မိလို႔က ေတာ့ စပါးနဲ႔ အာႀကီးပြဲလို ဟက္တက္ႀကီးကြဲမွာ ေသခ်ာတယ္ခင္ဗ် (၅ဂိုး- ၁ဂိုးတဲ့ဗ်ာ)။
ဆိုလိုတာကေတာ့ ဟိုယခင့္ယခင္ကာလေတြက ဇာတ္ကားေတြ အမ်ားႀကီးထဲမွာ အႀကိတ္အနယ္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရတာျဖစ္ၿပီး ဘယ္သူရမယ္ဆိုတာကိုလည္း ခန္႔မွန္းရခက္လို႔ ရတဲ့အကယ္ဒမီဆုက တန္ဖိုးရွိတယ္လို႔ ေျပာခ်င္တာပါ။ အခုေခတ္ နအဖလူသတ္အစိုးရက က်င္းပတဲ့ အကယ္ဒမီဆုေပးပြဲေတြကေတာ့ …
(၁) ေပးမယ့္ဆု အမ်ဳိးအစားက လက္ဆယ္ေခ်ာင္းေက်ာ္ၿပီး ႐ံုတင္တဲ့ ဇာတ္ကားက တႏွစ္လံုးမွ လက္ဆယ္ေခ်ာင္း မျပည့္တာတို႔ (အႀကိတ္အနယ္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရတဲ့ သေဘာေပါ့ေနာ္)
(၂) ဆုေပးဖို႔ လ်ာထားတဲ့ မင္းသားက ေရာက္မလာဘဲ စားေသာက္ဆိုင္တဆိုင္မွာ အရက္ထိုင္ေသာက္ေနလို႔ ပြဲမစႏိုင္ေသးဘဲ လိုက္ရွာၿပီး သြားေခၚရတာတို႔ (ဆုေပးပြဲကို တန္ဖိုးထားတဲ့ သေဘာေပါ့ ေနာ္)
(၃) ေပၚလစီကား႐ိုက္တဲ့ မင္းသားမင္းသမီးေတြကိုသာ အလွည့္က် ဆုေပးတာတို႔ (အရည္အခ်င္း အစစ္အမွန္ေပါ့ေနာ္)
(၄) ဆုရတဲ့သူ နာမည္ကို မေၾကညာရေသးခင္ ကင္မရာမင္းေတြက ဆုရမယ့္ မင္းသားမင္းသမီးေရွ႕ ႀကိဳေရာက္ၿပီး ဓာတ္ပံုေတြ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ ႐ိုက္ေနတာတို႔ (ေတာ္ေတာ္ ရင္ခုန္စရာ ေကာင္းတယ္ေနာ္)
(၅) အကယ္ဒမီလိုခ်င္တဲ့ သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြက ဆုေ႐ြးခ်ယ္ေရးအဖြဲ႔၀င္ လူႀကီးမင္းေတြအိမ္ကို ေနာက္ေဖးေပါက္က၀င္ၿပီး အုန္းပြဲ၊ ငွက္ေပ်ာပြဲနဲ႔ ကန္ေတာ့ရတာတို႔ (လူႀကီးသူမေတြကို ႐ိုေသေလးစားတဲ့ သေဘာေပါ့ေနာ္)
… အဲသလို ျဖစ္ရပ္မ်ဳိးစံုနဲ႔ စြဲေဆာင္အား ေကာင္းလြန္လြန္းလို႔ တန္ဖိုးက်ဆင္းၿပီး ပရိသတ္ စိတ္မ၀င္စားေတာ့တာလည္း ပါမယ္ထင္တယ္ခင္ဗ် ဟဲ ဟဲ …။
ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေလ … တႏွစ္ပတ္လံုး ဇာတ္ကားတကားထဲ ႐ံုတင္ၿပီး အဲဒီကားကိုပဲ ဆုေပး မယ္ဆိုရင္လည္း တက္ယူမယ့္သူေတြက အမ်ားသားဆိုသလို ေတြ႔ေနရတယ္ခင္ဗ်။ အံမယ္ … အံမယ္ … ၾကည့္စမ္း ၾကည့္စမ္း ဒါ႐ိုက္တာေမာင္မ်ဳိးမင္း(ရင္တြင္းျဖစ္)ႀကီးတေယာက္ ဂ်ာနယ္တေစာင္ထဲမွာ ရင္ခုန္စြာ ေျပာၾကားေနပံုမ်ား ဒီလို ဒီလို … “အကယ္ဒမီဆုိတာကိုေတာ့ အကယ္ဒမီေ႐ြးခ်ယ္ေရး ဘုတ္အဖြဲ႔က ထူးခြၽန္တဲ့ အႏုပညာရွင္ေတြကို ေပးတဲ့ဆုလို႔ပဲ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ခ်င္ပါတယ္”တဲ့။
ေဟာ နာနာေလး (နႏၵလိႈင္ကို ဂ်ာနယ္လစ္ကိုကို ခ်စ္စႏိုးေခၚသံ)ရဲ႕ ရင္ခုန္သံကိုလည္း ၾကားခ်င္ေသးလား ခင္ဗ် (မ်ဳိးမ်ဳိးခိုင္နဲ႔ အတင္းတုပ္တဲ့ အေခြထဲက မဟုတ္ဘူးေနာ္)။ နာနာေလးကလည္း ဂ်ာနယ္ထဲမွာ ရင္ခုန္ထားတာက ဒီလို ဒီလို “နႏၵာ့ကို ပရိသတ္ေတြက ရေစခ်င္တယ္ ဆိုတာနဲ႔တင္ နႏၵာ၀မ္းသာလွပါၿပီတဲ့။ ေတာင္သမန္သစၥာ ကားနဲ႔ ရခဲ့မယ္ဆိုရင္လည္း နႏၵာ အတိုင္းထက္အလြန္ ၀မ္းသာမိမွာပါ”တဲ့။
ေဟာ … ပိုၿပီးထူးျခားေနပံုက အကယ္ဒမီဆုေပးပြဲ မက်င္းပခင္မွာပဲ ႐ုပ္ရွင္အစည္းအ႐ံုး ဥကၠဌ ဦးျမင့္သိန္းေဖကို ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္လုပ္ငန္းက အမွတ္တရဂုဏ္ျပဳ အကယ္ဒမီေရႊစင္႐ုပ္ဆု ေပးအပ္လိုက္တယ္ ဆိုတဲ့သတင္းပါပဲ။ အဲဒီသတင္းကို ဖတ္ရေတာ့ ဒီႏွစ္ဆုေပးမယ့္ ေ႐ႊစင္႐ုပ္ေတြကို ဦးလွဒင္နဲ႔သားမ်ားဆိုင္မွာ သြားအပ္တာ ဆိုင္က အ႐ုပ္တ႐ုပ္ အပိုေပးလိုက္လို႔မ်ားလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ဦးျမင့္သိန္းေဖတေယာက္ နအဖသက္တမ္းတေလွ်ာက္ စစ္ေခြးတသိုက္ကို (အဖား)တာ၀န္ ေက်ႁပြန္ခဲ့လို႔ပဲလားလို႔ ဂ်ာနယ္လစ္ကိုကို အေတြးလြန္ေနမိေလရဲ႕။
ဒါေပမယ့္ ဒီ့ထက္ဒီ ပိုၿပီးထူးျခားေနတာက ၿပီးခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာ ေ႐ႊ၀ါေရာင္ အေရးေတာ္ပံုအၿပီးမွာ ျမန္မာ ျပည္သူလူထုႀကီးက ေပးအပ္ခ်ီးျမႇင့္တဲ့ အကယ္ဒမီဆုေပးပြဲကို ဂ်ာနယ္လစ္ကိုကို အထူးဧည့္သည္ေတာ္အေနနဲ႔ တက္ေရာက္ သတင္းယူခဲ့ရတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီဆုေပးပြဲႀကီးမွာ ျမန္မာျပည္သူလူထုႀကီးက တခမ္းတနား ဂုဏ္ျပဳေပးအပ္ခဲ့တဲ့ အကယ္ဒမီဆုရွင္က ရွားရွားပါးပါး ႏွစ္ဦးပဲ ေတြ႔ခဲ့ရသဗ်ာ။ သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတဲ့အထဲက ႏွစ္ေယာက္ကိုပဲ ေ႐ြးခ်ယ္ၿပီး ေပးအပ္တာဆိုေတာ့ ဆုရတဲ့ အကယ္ဒမီဆုရွင္ ႏွစ္ဦးကိုယ္စား ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဂုဏ္ယူစရာ ေကာင္းလိုက္ေလမလဲဆိုတာ စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့ေနာ္။ ဆုရွင္ႏွစ္ဦးက ဘယ္သူေတြလဲဆိုေတာ့ စက္တင္ဘာ ေ႐ႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္းေရးႀကီးအတြင္းမွာ လူထုနဲ႔တသားတည္း ရပ္တည္ၿပီး ေရွ႕ဆံုးကေန တက္တက္ႂကြႂကြ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့တဲ့ ျပည္သူ႔အခ်စ္ေတာ္ လူ႐ႊင္ေတာ္ ဇာဂနာနဲ႔ နာေရးကူညီမႈအသင္း ဥကၠဌ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား ေက်ာ္သူတို႔ပဲ ျဖစ္ပါသဗ်။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္း ဆုတက္ယူေရာ တီးလိုက္ၾကတဲ့ ပရိသတ္လက္ခုပ္သံေတြဗ်ာ၊ ဘ၀ဂ္အထိေအာင္ ညံ ဆိုသလိုပါပဲ။ ျပည္သူေတြက ဖက္ရမ္းနမ္း႐ႈတ္ ဂုဏ္ျပဳလုိက္ၾကတာမ်ားဆို ကိုဇာဂနာနဲ႔ ကိုေက်ာ္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အသက္ေတာင္ ဘယ္လို႐ွဴရမွန္း မသိေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ရသတဲ့ဗ်ာ။
အဲသလို ျပည္သူ႔အကယ္ဒမီေပးပြဲႀကီးကို တက္ေရာက္ၿပီးခဲ့တဲ့ ဂ်ာနယ္လစ္ကိုကိုအေနနဲ႔ ေနျပည္ေတာ္ လူ သတ္အစိုးရရဲ႕ ေသြးစြန္းလက္ေတြနဲ႔ ေပးအပ္မယ့္ ဆုေပးပြဲႀကီးမွာ ေသြးစြန္းလက္ေတြကို လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ ၿပီး ဘယ္သူေတြ ဆုတက္ယူၾကမလဲ ဆိုတာကို ေစာင့္ၾကည့္ခ်င္ေနမိပါတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ျပည္သူ႔ အကယ္ဒမီ ဆုရၿပီးျဖစ္တဲ့ ကိုဇာဂနာနဲ႔ ကိုေက်ာ္သူတို႔ ပါမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို အိမ္တိုင္ပါခြၽတ္ၿပီး ေလာင္း ေၾကးထပ္ခ်င္ေနမိတာပါပဲ။
ဂ်ာနယ္လစ္ကိုကို
(မိုးမခ၀က္ဘ္ဆိုက္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)
ေျပာခ်င္၊ ေရးခ်င္ေနတာေတာ့ ၾကာပါၿပီ။ မအားလပ္ေသးတာရယ္၊ တျခားေသာ သ႐ုပ္ေဖာ္စာေတြကို ေရးခ်င္စိတ္က ပိုမ်ားေနတာရယ္ေၾကာင့္ ဒါကို မေျပာျဖစ္ခဲ့ေသးတာပါ။
တျခားေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီဘက္ေနာက္ပိုင္း လေတြမွာ က်ေနာ္နဲ႔ တကြ ဒီမိုကေရစီ လိုလားသူ ဘေလာ့ဂါ အေတာ္မ်ားမ်ားကို ေမတၱာထားၾကသူ ဟိုပုဂၢိဳလ္မ်ားက လက္သုံးစကားေလး တခုကို အပီအျပင္ကိုင္စြဲလို႔ ေဒါသေတြ မထြက္ထြက္ေအာင္၊ စကားအရာအရ မႏိုင္ ႏိုင္ေအာင္ ေျပာဆို ပုတ္ခတ္တာေတြပါ။ ဘာတဲ့…၊ `အတင္းေျပာေနျပန္ၿပီ၊ အရည္မရ အဖတ္မရေတြ´ …တဲ့။
အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဂ႐ုစိုက္ ေလ့လာၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ဘေလာ့ဂ္ နာမည္ေတြကသာ ကြဲမယ္၊ လက္ရိွ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အာဏာပိုင္ေတြကို သြယ္၀ိုက္လုိ႔ တမ်ိဳး၊ ေျဗာင္က်က် တသြယ္ ေဖာ္လံဖား အားေပးေနတာကေတာ့ တပံုစံတည္းပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ရဲ့ ေဖာ္လံဖား ဘေလာ့ဂ္ေတြကို (သူတုိ႔အခ်င္းခ်င္းက လြဲလုိ႔) ဘယ္သူကမွ အသိအမွတ္ျပဳ အားမေပးၾကတဲ့အခါမွာ သူတို႔ရဲ့ ပစ္မွတ္ဟာ ဒီမုိကေရစီ လိုလားသူေတြရဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြမွာ ပုံစံမ်ိဳးစုံနဲ႔ ဆဲေရးျခင္း၊ မထိတထိ ရန္စျခင္း အစရိွတာေတြကို ဖန္တီးေတာ့တာပါပဲ။
သူတို႔ ရန္စလိုက္လို႔ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံ စိတ္သိပ္မထိန္းႏိုင္တဲ့ ဒီမုိကေရစီ လိုလားသူ ဘေလာ့ဂါတေယာက္ေယာက္က ျပန္ေျပာမိရင္ သူတို႔ကလည္း ထပ္ေျပာ၊ တဆင့္တဆင့္နဲ႔ အျပန္အလွန္ အႀကီးအက်ယ္ ျငင္းခုန္ၾကတဲ့ အဆင့္ကို မေရာက္ေရာက္ေအာင္ ဖန္တီးယူတာကို သတိထားမိပါတယ္။ ဒီေတာ့ သာမန္အားျဖင့္ `ႏိုင္ငံေရး´ ကို ေလ့လာျမည္းစမ္းလိုသူ လူငယ္ေတြရဲ့ အျမင္မွာ `ႏုိင္ငံေရး ဆုိတာႀကီးက တဖက္နဲ႔ တဖက္ တိုက္ခိုက္အျငင္းပြား ေနၾကတာႀကီးပါကြာ´ လို႔ ျမင္သြားေစလုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ ပါဟန္ ရိွပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔က က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ရင္ထဲက ဆႏၵေတြ၊ ျဖစ္ေစခ်င္တာေတြကို စိတ္ထဲမွာ ရိွတဲ့အတုိင္း ခ်ေရးလိုက္တယ္။ ေရးမိတာေတြကို ကိုယ့္ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္ ဘေလာ့ဂ္မွာ မွတ္ေက်ာက္အတင္ခံၿပီး လာဖတ္သူေတြေရွ႔ ျဖန္႔ခင္းျပလိုက္ေတာ့ ထပ္တူထပ္မွ် ခံစားရသူေတြကလည္း သူတို႔ရဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကို ေ၀မွ်ၾကတယ္။ ရွင္းရွင္းေလးပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ခက္တာက၊ အဲဒါကိုေတာင္မွ မရွဳစိမ့္ႏိုင္သူေတြပါ။ ဘာအေၾကာင္းပဲ ေရးလိုက္ ေရးလိုက္၊ လက္ရိွ အာဏာပိုင္ေတြကို ထိပါးလုိက္ၿပီ ဆုိတာနဲ႔ အလြတ္က်က္ထားသလို စာသားနဲ႕ ျပန္တုံ႔ျပန္ပါေတာ့တယ္။ `အတင္းေျပာေနတယ္´ တဲ့…။
ကဲ…၊ ဟုတ္ၿပီ။ က်ေနာ္တို႔ကို `အတင္းေျပာေနပါတယ္´ လို႔ စြပ္စြဲေနသူေတြကို က်ေနာ္ ေမးခြန္း ျပန္ထုတ္ခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ လက္ရိွအုပ္ခ်ဳပ္ေနသူေတြက ျမန္မာလူမ်ိဳး ျဖစ္သလို၊ က်ေနာ္တုိ႔ကလည္း ျမန္မာလူမ်ိဳးပါပဲ။ ျမန္မာလူမ်ိဳးခ်င္း နားလည္တဲ့ ျမန္မာဘာသာစကားကုိ အသုံးျပဳၿပီးေတာ့ ကိုယ္ပုိင္ဘေလာ့ဂ္ကေန မည္သူမဆို ဖတ္လို႔ရႏိုင္ေအာင္ တင္ထားၿပီးေတာ့ မိမိဆႏၵကို ထုတ္ေဖာ္တာဟာ အတင္းေျပာတယ္လို႔ ေျပာႏုိင္ပါသလား။ အတင္းေျပာတယ္ ဆိုတာရဲ့ အနက္အဓိပၸာယ္ ဆိုလိုရင္းကိုေရာ ေလ့လာမိၾကပါရဲ့လား။
လြတ္လပ္တဲ့ သတင္းအင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ ကိုယ့္ခံစားခ်က္ကို ကိုယ္ထုတ္ေဖာ္တာဟာ တကယ္ေတာ့ `အတင္း´ မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ့္တကယ္တမ္း အာဏာပိုင္ေတြက စဥ္းစားဉာဏ္ရိွရိွနဲ႔၊ အဓိဌာန္က်က် သုံးသပ္တတ္မယ္ဆုိရင္ ဒါဟာ သူတို႔အေပၚ ျပည္သူေတြက ထားရိွတဲ့ တကယ့္ဆႏၵအစစ္အမွန္ပါ။ ဘက္ေပါင္းစုံကေန ဖိႏွိပ္ပိတ္ပင္ခံထားရတဲ့ အတြက္ ျပည္တြင္းက ျပည္သူေတြက မေျပာသာ၊ မေျပာရဲတာဟာ သူတုိ႔အေပၚ ထားရိွတဲ့ တကယ့္သေဘာထား အစစ္အမွန္လို႔ ထင္ျမင္ေနတာကိုက စိတ္ပ်က္စရာ ေကာင္းေနတာပါ။ တကယ္တမ္းသာ က်ေနာ္တုိ႔ ေျပာေနသမွ်ဟာ `အတင္းစကား´ ဆုိတာ ေသခ်ာေပါက္ ယုံၾကည္သပ ဆုိရင္ ဘာေၾကာင့္မ်ား က်ေနာ္တုိ႔ရဲ့ ေရးသားခ်က္ေတြကို ျပည္သူေတြက ဖတ္ခြင့္မရေအာင္ ပိတ္ပင္ေနရပါသလဲ။ အတင္းစကားပဲ၊ ဘာမ်ား ဂ႐ုစိုက္စရာ လိုေနပါေသးလဲ။ `အတင္းစကား´ ကိုမွ ယုံၾကည္ေနေလာက္ေအာင္ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူေတြ စဥ္းစားဉာဏ္ မဲ့ေနတယ္လုိ႔ေတာ့ က်ေနာ္မထင္ပါ။
က်ေနာ္တို႔ကို `အတင္းေျပာေနပါတယ္´ လို႔ ပုတ္ခတ္ စြပ္စြဲေနသူေတြရဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြကို ေလ့လာၾကည့္ေတာ့ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံႀကီးေတြရဲ့ မေကာင္းေၾကာင္း၊ အဲဒီႏိုင္ငံေတြက ရဲေတြက ဘယ္လိုဆိုးတာ၊ အဲဒီႏိုင္ငံ စစ္တပ္ကေတာ့ ဘယ္ပုံဘယ္နည္း မေကာင္းတာ၊ အစရိွတာေတြကို ကပ္ကပ္သပ္သပ္ စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္ ေရးထားတာကို ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ ကဲ၊ သူတို႔ အဲဒီလို ေရးေနတာေတြကို အဲဒီႏိုင္ငံၾကီးေတြက သိပါေလစ။ သိဖို႔ ေနေနသာသာ ဟိုက ဖုတ္ေလတဲ့ ငပိ ရိွတယ္လို႔ေတာင္ ထင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ သိစရာ အေၾကာင္းလဲ မရိွပါဘူး။ ျမန္မာလိုေရးထားတာေတြကိုး…။
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ႔ ေရးေနတာေတြကိုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အာဏာပုိင္ လူႀကီးမင္းမ်ားက သိပါတယ္။ သိလို႔လဲ Blogger.com ဆိုတာႀကီးကို ပိတ္ပင္ထားတာပါ။ သူတို႔ကို ဆန္႔က်င္တဲ့ သတင္းမီဒီယာ မွန္သမွ်ကိုလည္း ျဖဳတ္ဦးေႏွာက္နဲ႔ လုိက္ပိတ္ေနတာပါ။ ကဲ…၊ ဒါျဖင့္ တကယ္တမ္း အတင္းေျပာေနသူေတြက ဘယ္သူေတြ ျဖစ္ႏိုင္ပါမလဲ။
ဒါေပမယ့္ `အတင္းေျပာတယ္´ ဆိုတဲ့ စကားကေတာ့ ဒီမုိကေရစီ လုိလားသူ ျမန္မာဘေလာ့ဂါေတြကို တိုက္ခိုက္ဖုိ႔ အေကာင္းဆုံး စကားလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ။ ဒီစကားဟာ အရပ္ထဲမွာ အရပ္သား အခ်င္းခ်င္း ေျပာရင္ေတာင္ သိပ္စိတ္ဆိုးခ်င္စရာကုိး။ ၿပီးေတာ့ အခ်က္အလက္အရ၊ အေၾကာင္းအရာအရ ေသေသခ်ာခ်ာ ဃဃနနလည္း ျပန္လည္ ေခ်ပေနစရာ သိပ္မလိုလွဘဲနဲ႔ စာေရးသူကို ေဒါသထြက္လာေအာင္ ဆြႏိုင္တဲ့ နည္းဆိုေတာ့ ဘာကိုပဲ ေရးေရး၊ `အတင္းေျပာေနျပီ´ လို႔ ပုတ္ခတ္ဖုိ႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနေတာ့တာပါပဲ။
လြန္ခဲ့တဲ့ သုံးေလးရက္က ဘေလာ့ဂ္ေရးေဖာ္ ေမာင္ႏွမတခ်ိဳ႔နဲ႔ စကားစျမည္ေျပာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ စကားေျပာရင္းနဲ႔ ဘာကို သတိထားမိသလဲဆိုေတာ့ သူတို႔ေတြရဲ့ စိတ္ထဲက ဆႏၵေတြကို လွမ္းျမင္ေယာင္ လာမိတာပါ။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ေတြရဲ့ အဲဒီဆႏၵေတြကို သူတုိ႔ဘေလာ့ဂ္မွာ အကုန္အစင္ သူတို႔ ခ်မေရးၾကဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ အထက္က က်ေနာ္တင္ျပခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားရဲ့ စနက္ေၾကာင့္ပါပဲ။ ဒီလိုလူေတြနဲ႔ ဖက္ၿပိဳင္ၿပီးေတာ့လည္း ရန္မျဖစ္ခ်င္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ လာေျပာရင္လဲ မခံခ်င္စိတ္နဲ႔ ျပန္ေျပာမိေတာ့ ကိုယ့္မွာပဲ ေဒါသထြက္ရမယ္။ မေရးတာပဲ ေကာင္းပါတယ္လို႔ ေတြးၾကဟန္ မ်ားလာတယ္ လုိ႔ ထင္မိပါတယ္။
မိန္းကေလးဆိုရင္လည္း မိန္းကေလး အေလွ်ာက္ ႏွမသားခ်င္း စာနာစိတ္ေလးေတာင္ မထား ပုတ္ခတ္ တိုက္ခိုက္ ဆဲေရးပစ္ဖုိ႔ ၀န္မေလးၾကတဲ့ အဲဒီလူေတြရဲ့ စနက္ဟာ `လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိခြင့္´ ကို စနစ္က်က် သြယ္၀ိုက္ ထိပါးေနသလိုပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ ဆက္ေရးစရာရိွတာကေတာ့ ေရးရအုံးမွာပါပဲ။ အခုေရာ…၊ `အတင္းေျပာေနျပန္ၿပီ´ လို႔ လာပုတ္ခတ္ခ်င္သူ ရိွႏိုင္ပါေသးတယ္။ ဒီေတာ့လဲ ဘာျဖစ္ေသးလဲ။ ခပ္ၿပဳံးၿပဳံးေပါ့။ အဓိကကေတာ့ ကိုယ္ေလွ်ာက္တဲ့ လမ္းကို ကိုယ္တကယ္ ယုံဖုိ႔ပါပဲခင္ဗ်ာ။
ကလိုေစးထူး
http://klosayhtoo.blogspot.com/
ဒီေန႔ စိတ္ထဲ႐ႈပ္ေထြးၿပီးေဒါသ အလိုလိုထြက္ေနတုန္း ဖုန္း ျမည္လာတယ္
ျမန္မာ ႐ုပ္႐ွင္ေလာကထဲက မိတ္ေဆြတစ္ဦးဆီကေပါ့ဗ်ာ
သူဆက္လာရင္ ခပ္လန္႔လန္႔ရယ္…
သတင္းဆိုးက ပါလာစၿမဲဆိုေတာ့
ဒီတေခါက္လဲ ဘုရားတၿပီး ကိုင္လိုက္တယ္ဆိုတာနဲ႔
ၾကားလိုက္ရတဲ့ မယံုၾကည္စရာ သတင္းေၾကာင့္ ေဒါသေတာ္ေတာ္ထြက္ခဲ့ရပါတယ္
ကိုေက်ာ္သူ မေ႐ႊဇီးကြက္ နဲ႔ ကိုသူရတို႔ကို
႐ုပ္႐ွင္နဲ႔ စာနယ္ဇင္းေတြမွာ Banned လုပ္ခံထားရတာေတာ့သိၿပီးၾကေရာေပါ့
မသိေသးရင္လဲ ဒီမွာဖတ္ၾကည့္ၾကပါ
ကိုေက်ာ္သူ ကိုသူရႏွင့္ ဂုဏ္သေရ႐ိွ ေအာက္တန္းစားႀကီးမ်ား
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပခဲ့တဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကို သူတို႔ကဆြမ္းကပ္မႈနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ
ဒီလိုပိတ္ဆို႔ခံရတဲ့အထဲမွာ စာေရးဆရာမ ေဒၚသန္းျမင့္ေအာင္ လဲ ပါခဲ့ပါတယ္
အႏုပညာ နဲ႔ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းေနရတဲ့သူေတြကို
အႏုပညာ ေလာကထဲ ဘာမွဆက္မလုပ္ရေတာ့ဘူးလို႔ေျပာတာဟာ
လူတေယာက္ စားေပါက္ပိတ္ေအာင္ လူ႕အခြင့္အေရးကို လံုးဝ ခ်ိဳးေဖါက္လိုက္တာပါဘဲ
ထားပါေတာ့ေလ ဒါကေတာ့ သူတို႔ရဲ့ ယုတ္မာေနၾကအက်င့္အတိုင္းလို႔ဘဲ မွတ္လိုက္ပါတယ္
ခုေတာ့ဗ်ာ ေတာ္ေတာ့္ ကိုနားမလည္ႏိႈင္ေလာက္ေအာင္ကို ထပ္ယုတ္မာၾကၿပန္ၿပီဗ်ိဳ႕
ကိုေက်ာ္သူနဲ႔ မေ႐ႊဇီးကြက္တို႔ရဲ့ နာေရးကူညီမႈ အသင္းအေၾကာင္း အမ်ားသိၿပီးသားပါဗ်ာ
သူတို႔က Non-Profit Organization ပါ
အတိတ္ကကံ မေကာင္းခဲ့လို႔ ဆင္းရဲလြန္းတဲ့ ျမန္မာျပည္သားေတြ
ေသတဲ့အခါေတာင္ သၿဂႋဳလ္ဖို႔ စားရိတ္ေလးမွ မတတ္ႏိႈင္ေတာ့တဲ့
ဒုကၡေတာထဲက က်န္ရစ္သူ ဆင္းရဲသား မိသားစုေတြအတြက္
အသုဘ ကိစၥ အကုန္တာဝန္ယူၿပီးေဆာင္႐ြက္ေပးေနတဲ့
မြန္ျမတ္တဲ့ ဦးတည္ခ်က္နဲ႔ ကိုယ္က်ိဳးမပါဘဲ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ အဖြဲ႕ပါ
ကိုေက်ာ္သူဆိုရင္ မင္းသားဆိုတဲ့ ဘဝ ကိုေဘးဖယ္ အေလာင္းေတာင္ သူကိုယ္တိုင္ ဝင္ထမ္း
အသုဘကားပါ ကိုယ္တိုင္ေမာင္းေပးခဲ့တဲ့ အထိလုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္
သူတို႔ရဲ့ ေစတနာနဲ႔ မွန္ကန္တဲ့ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ဒီအသင္းဟာလဲ အရမ္းေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္
ဒီအသင္းရဲ့ ရပ္တည္မႈဟာ ျပည္တြင္းျပည္ပက ေစတနာ႐ွင္ အလႈ႐ွင္ေတြေၾကာင့္ပါဘဲ
ဒီအတြက္ အလႈခံေၾကာ္ျငာေတြကိုလဲ လစဥ္ မဂၢဇင္းေတြထဲမွာထည့္သြင္းခဲ့ပါတယ္
ေနာက္ၿပီး အလႈ႐ွင္ေတြရဲ့ အမည္နဲ႔ ပံုေတြကိုလဲ လစဥ္ မဂၢဇင္းေတြမွာေဖၚျပေနၾကပါ
ဒါေပမယ့္ ဒီလေတာ့အရင္လိုဘဲ အလင္းတန္းဂ်ာနယ္မွာ အလႈခံေႀကာ္ျငာသြားထည့္တဲ့အခါ
မထင္မွတ္ထားတဲ့ သတင္းဆိုးကို ၾကားခဲ့ရပါတယ္
ဒါကေတာ့ နာေရးကူညီမႈအသင္းရဲ့ ေႀကာ္ျငာေတြကိုပါ စာေပစီစစ္ေရးက ပိတ္လိုက္ပါၿပီတဲ့
အလင္းတန္းဂ်ာနယ္က ဦးဝင္းၿငိမ္း တို႔လဲ စိတ္မေကာင္းေပမယ့္ ဘာမွတတ္ႏိႈင္ပံုမရပါဘူး
အျခား မဂၢဇင္းေတြကိုလဲ ပိတ္ခိုင္းထားတယ္လို႔ သိရပါတယ္
ဒါေတာ္ေတာ္ ေအာက္တန္းက်ၿပီး လူမဆန္တဲ့ လုပ္ရပ္တခုပါဘဲ
ဘယ့္ႏွယ္ဗ်ာ သူတို႔ရဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ယႏၱရား ေအာက္မွာ အဖိႏိွပ္ခံရင္း
ေသဆံုးသြားရတဲ့သူေတြကို တမလြန္ အထိေတာင္ ဘဝကူးမေကာင္းေအာင္ လုပ္ေနၿပီဗ်ာ
ဒီအသင္းက ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ဘာဆိုင္လဲဗ်ာ လူမႈေရးသက္သက္ဘဲဟာကို
ေနာက္ၿပီး ဒီ အသင္းေႀကာ္ၿငာ မွာ ကိုေက်ာ္သူတို႔ ပံုေတြလဲ ဘာမွမပါပါဘူး
ဒီေတာ့ ဒါဟာသက္သက္မဲ့ ရန္လိုၿပီးတိုက္ခိုက္ တာဆိုတာ႐ွင္းေနတာပါဘဲ
သူတို႔လုပ္ရပ္ကို ခိုင္းႏိႈင္းေျပာဖို႔ စကားလံုးေတြေတာင္ ႐ွာမရေတာ့ပါဘူး
ကေလးဆန္တယ္ လို႔ ေျပာရေအာင္လဲ ကေလးေတြက အင္မတန္ ျဖဴစင္သန္႔႐ွင္းပါတယ္
မိန္းမဆန္တယ္လို႔ေျပာရေအာင္လဲ အမ်ိဳးသမီးေတြ ကို အားနာပါရဲ့
တိရစာၦန္ စိတ္လို႔ေျပာလို႔လဲမရျပန္ဘူးဗ်
တိရစာၦန္ ေတြေတာင္မွ အမ်ိဳးခ်င္းတူရင္ မသတ္ၾကပါဘူး
ဒီေကာင္ေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူမ်ိဳးေတြကို လက္႐ိွဘဝမွာမက
ဘဝကူးေကာင္းေအာင္ ကူညီသူေတြကို ပိတ္ဆို႔ျခင္းအားျဖင့္
တမလြန္အထိေတာင္ လိုက္ ေႏွာက္ယွက္ေနၾကပါၿပီ
ဒီေကာင္ႀကီးေတြ ငရဲမေၾကာက္တာကေတာ့ အထင္အ႐ွားသိၿပီးသားပါဗ်ာ
သံဃာေတာ္ေတြကိုေတာင္ ႐ိုက္သတ္ရဲေသးတာဘဲ
ခုဒီလိုလုပ္တာ ဘယ္ေလာက္ ႀကီးမားတဲ့ ငရဲလဲဆိုတာေရာ နားလည္ရဲ့လားမသိဘူး
ဘုရားကေဟာထားပါတယ္
မလႈတာက ကုသိုလ္မရ႐ံုဘဲ ႐ိွတယ္တဲ့
သူမ်ားလႈတာ ကို ခိုးတာ အလႈပ်က္ေအာင္ လုပ္တာဟာ
ဗုဒၶဘာသာမွာ အင္မတန္အျပစ္ႀကီးပါတယ္္
ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ တခုေတြးမိတယ္ဗ်ာ
ဒီေလာက္ေတာင္ အကုသိုလ္ေတြ တသီႀကီး လုပ္ေနတဲ့ အေကာင္ႀကီးေတြေရာ
သူတို႔ေနာက္က လိုက္ေနတဲ့ ေအာက္တန္းစား စစ္ေခြးေတြေရာ
ေသရင္ ငရဲမွာ တန္းစီၿပီးေရာက္လိုက္မယ့္ ျဖစ္ခ်င္းဗ်ာ
အကယ္၍ ငရဲျပည္မွာသာ အရင္ဘဝက Uniform နဲ႔ ဆက္ဝတ္ခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ေလ
ငရဲျပည္ႀကီးတစ္ခုလံုးကို အစိမ္းပုတ္ေရာင္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနမွာပါဘဲ
ဒါေၾကာင့္ ေခတ္သစ္ ေဒဝဒတ္ သန္းေ႐ႊနဲ႔ အေပါင္းပါေတြကို ဝမ္းေျမာက္စြာ ေျပာလိုက္ပါတယ္
စိန္းလန္းစိုေျပ ငရဲေျမ က ႀကိဳဆိုေနပါၿပီဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေလးပါဘဲ
မ်ိဳးခ်စ္
http://myochitmyanmar.blogspot.com/
