မတရားတဲ ့အမိန့္ဟူသမွ်........တာ၀န္အရဖီဆန္ၾက

ေခတ္ သစ္မီဒီယာ နိဒါန္းကိုစျပီ

စာနယ္ဇင္းသမားေတြ ႏိုးထၾကေလာ့
- မိုးသီးဇြန္ -


မင္းတုန္းမင္းၾကီးက ငါမေကာင္းရင္ ငါမေကာင္းတဲ ့အေၾကာင္းကိုေရး၊ ငါမိဘုရားနဲ ့မင္းသားမင္းသမီးေတြမေကာင္းရင္ သူတို ့အေၾကာင္းကိုေရးၾကလို ့သတင္းစာလြတ္လပ္ခြင့္ကိုဖြင့္ေပးခဲ့တယ္။ သက္ဦးဆံပိုင္ပေဒသရာဇ္တဦးက သတင္းစာ လြတ္လပ္ခြင့္ ေပၚလစီ မ်ိုးေစ့ကိုခ်ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ ့ျမန္မာ ့သတင္းစာလြတ္လပ္မႈဟာ အစေကာင္းခဲ့ေပမဲ ့ အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာ ဇတ္သိမ္းမေကာင္းျဖစ္ေနတယ္။ မရူမလွျဖစ္ေနတယ္။

မဆလ ကေန န၀တ နအဖ စစ္အစိုးရေတြဟာသတင္စားလြတ္လပ္ခြင္ စာေပလြတ္လပ္ခြင့္ကို အျပင္းအထန္ နိပ္ကြပ္ပိတ္ပင္ထားပါတယ္။ အနီ ဆိုတာကိုကဗ်ာမွာမသံုးရ၊ ေသြးဆိုတာကို မေရးရ၊ အေမဆိုတာဘယ္သူကိုေျပာတာလည္း ၊ ႏွင္းဆီဆိုတာဘာကိုဆိုလိုတာလည္း၊ ဆင္ဆာအဖြဲ ့က အဆက္မျပတ္ ေမးခြန္းထုတ္တာေတြ ၊ေသြမင္သုတ္တာဆုတ္ျဖဲတာေတြကိုေခါင္းငံုခံေနခဲ့ၾကရတယ္။


မြန္ျမတ္တဲ့စကားလံုးေတြျဖစ္တဲ့အမွန္တရား၊တရားမႈ၊သူရဲေကာင္း၊ေတာ္လွန္ေရး၊ျပည္သူေအာင္ပြဲဆိုတဲ့စကားလံုးေတြကေတာ့ေက်ာက္စာထဲကစကားလံုးေတြလို ပဲ ျမန္မာ ဘာသာေဗဒနယ္ကေန တစတစတိမ္ေကာ္ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့။

ျမန္မာတိုင္းမစ္ က်ဥ္ေပြ ့ထိျခင္း

အခုေတာ့ နအဖ နဲ ့အေတာ္ေလးကိုအလြမ္းသင့္လွတဲ့ ျမန္မာတိုင္းစ္ေတာင္မွာ နာေခါင္းကို က်ဥ္ေပြ ့ထိလာျပီ။ ျမန္မာဘာသာနဲ ့ထုတ္ေ၀တဲ့ ျမန္မာတိုင္းမ္းစ္ သတင္းစာ ကို နအဖက ဆင္ဆာ လုပ္လိုက္တာ ခံလိုက္ရျပီလို ့ ့နယူေယာက္တိုင္းသတင္းစာမွာ ေဖၚျပလာပါတယ္။ သတင္းမွာ နအဖ က ျမန္မာတိုင္းမ္စ္ ျမန္မာ လို ့ထုတ္ေ၀မႈကို တပတ္ ရပ္ဆိုင္းဖို ့အမိန္ ့ထုတ္ခဲ့တယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ျမန္မာ တိုင္းစ္ကို အျပစ္ေပးတာေပါ့။ ျမန္မာတိုင္းစ္ျဂိုလ္တု စေလာင္း ေစ်းျမင့္လိုက္တာကို ေဖၚျပမိလို ့ ဟု အယ္ဒီတာ ရိုစ္ ဒန္ခင္ ( Ross Dunkley ) က ေျပာပါတယ္။ နအဖ က စေလာင္းေစ်းကို ေဒၚလာ ၈၀၀ အထိျမင့္တင္ခဲ့တယ္။ဒါဟာ ျမန္မာလူမ်ိဴးတဦးတနစ္လံုး ၀င္ေငြရဲ ့ သံုးဆအထိ ျမင့္ေနပါတယ္လို ့ ေအပီသတင္းကဆိုပါတယ္။ စေလာင္းေတြကိုေစ်းျမင့္တာနဲ ့ပတ္သက္လို ့ ရန္ကုန္ျမိဳ ့ခံေတြက သံုးသပ္တာက စေလာင္းေတြကေန ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့အေျခအေနကို ျပည္သူလူထုကျမင္လာတယ္။ အထူးသျဖင့္သံဃာေတြဦးေဆာင္တဲ့ေရြ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးတံုးက ဒီဗီြဘီနဲ ့လလ္ဂ်ာဇီးယား သတင္းေအဂ်င္စီေတြက ထုတ္လြင့္မႈေတြကို ျပည္သူေတြက ၾကည့္ရူခြင့္ရခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့နအဖက စေလာင္းေတြကိုတန္ဖိုးျမင့္တင္ျခင္းအားျဖင့္ ထိမ္းခ်ဳပ္ဖို ့ၾကိဳးစားလာတာကို သံုသပ္ၾကပါတယ္။

ဘာျဖစ္လို ့ဒီလို ထိန္းခ်ဳပ္တာလည္း

အာဏရွင္ေတြက ဘာျဖစ္လို ့ ဆင္ဆာဖြဲ ့ျပီးစာနယ္ဇင္းေတြကိုထိမ္းခ်ဳပ္တာလည္း
အေျဖကေတာ့ရွင္းတယ္။ လူေတြကလြတ္လပ္မႈ အေၾကာင္းကိုေျပာလာမွာဆိုးလို ပါ။ အမွန္တရားကိုသိျမင္လာမွာဆိုးလို ့ပါ။ အီရန္အာဏာပိုင္ေတြက အလြန္ကြန္ဆာေဗးတစ္ဆန္တဲ့ ေနရွင္နယ္ဂ်ီအိုဂရပ္ဖ္ မဂဇင္းကို (၂၀၀၆ခုနစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီလထုတ္ )ဆင္ဆာျဖတ္ခဲ့ဘူးတယ္။ ရိုဒီရွားဟာရယ္လ္ဒ္ သတင္းစာကို ရိုဒီးရွားအစိုးရ ဆင္ဆာျဖစ္ခဲ့တယ္။ စတာလင္လက္ထက္မွာဆင္ဆာဟာ ေခါင္းျဖတ္စက္တခုလို လူေတြရဲ ့ဆင္ျခင္ထံုတရားကိုသတ္ျဖတ္ခဲ့တယ္။ ဘာျဖစ္လို ့ခုလို သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ကိုအာဏာရွင္ေတြ ထိမ္းခ်ဳပ္ဖို ့ၾကိဳးစားခဲ့ၾကသလည္း အေျဖကေတာ့ရွင္းပါတယ္။



အမွန္းတရားကိုသြားရလမ္းမွာ မီဒီယာဟာ တံတားတေခ်ာင္းျဖစ္ေနတယ္။ သတင္း မီဒီယာကု ေတာ္လွန္ေရးတရပ္အတြက္အလြန္အေရးၾကီးတဲ့ ျပည္သူဆက္ဆံေရး နည္းစနစ္တရပ္အျဖစ္တည္ရွိလာတဲ့အတြက္ နအဖက ေနခုလို ထိမ္းခ်ဳပ္လာတာျဖစ္တယ္။ ျမန္မာတိုင္းမ္းစ ကိုမွမဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာ စာနယ္ဇင္းေလာက တခုလံုးဆင္ဆာ နဲ ့ပိတ္ပင္တာကိုခံေနခဲ့ရတာၾကာျပီ။ တေလာက အာအက္ေအ က ဦးေမာင္ေမာင္ ျငိမ္း က နယ္စပ္ကိုေရာက္လာတဲ့ ျမန္မာစာနယ္ဇင္း က စာေပ အင္အားစုေတြနဲ ့ေတြ ့ေဆြးေႏြးပြဲ တခု လုပ္တာကိုနာေထာင္ခဲ့ရေသးတယ္။ ဆင္ဆာအဖြဲ ့ရဲ ့ သိမ္းၾကံဳး ဆင္ဆာျဖတ္ေနတာေတြကိုရင္ဖြင့္ သြားတာကို မွတ္သားခဲ့ရတယ္။

ဆင္ဆာနိဂံုခ်ဳပ္ျပီ

ဆင္ဆာ နဲ ့နည္းမ်ိဳးစံု ပိတ္ပင္ထားလို ့က်ေနာ္တို ့ဘာမွေရးလို ့မရဘူးလို ့ျငီးတြားေနစရာမလိုေတာ့ ဘူး။ စစ္အစိုးရ က သူပိတ္စရာရိွတာပိတ္မွာပဲ ။ ပိတ္စို ့မႈေတြကို ဖြင့္ခ်ရမွာက က်ေနာ္တို ့အလုပ္။ ဆင္ဆာေခတ္ ဟာ နိဂံုးခ်ဳပ္သြားပါျပီလို ့ေျပာလိုက္ပါရေစေတာ့။ ဘာျဖစ္လို ့လည္း အင္တာနက္မီဒီယာ ေပၚလာတဲ့အခါမွာ ေတာ့ ဆင္ဆာတည္းဟူေသာ တံတိုင္းဟာ ျပိဳလဲသြားပါျပီ။ တရုပ္တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူေတြက ေရဒီယို ထက္ အင္တာနက္ကို သုံးျပီး လူေတြကိုဆက္သြယ္လာတယ္။ တရုပ္ျပည္လူသန္း တေထာင္ေက်ာ္ရိွတယ္တဲ့အနက္
အင္တာနက္သံုးစြဲသူဟာ သန္း ၃၀၀ေက်ာ္ရိွလာလို ့ပဲျဖစ္တယ္။ ေခတ္သစ္မီဒီယာမွာ အင္တာနက္၊ အီးေမးလ္ ၊ ဘေလာက္နဲ ့ယူဂ်ဳဗ္တို ့က ဆင္ဆာေတြတံတိုင္းေတြကိုတခုခု ျပီးတခု ေက်ာ္ျဖတ္လာနိင္ပါျပီ။
ဘေလာက္ဂါေတြက သူတို ့ကိုယ္ပိုင္ဘေလာက္ေတြကို ေရးျပီး ဆင္ဆာဘုတ္ ထိပ္ပုတ္ဆက္ဆံေနၾကပါျပီ။
သံဃာေတြလႈပ္ရွားမႈၾကီးအျပီးမွာ ျမန္မာဘေလာက္ဂါေတြက နအဖ ကို လက္သံေျပာင္ေျပာင္ နဲ ့ ထိုးနက္နိင္ခဲ့ၾကတယ္။ ကိုထိုက္၊ ဆံုဆည္းရာ၊ နစ္ေနမာန္း၊ ေမျငိမ္း၊ ေယာဟန္ေအာင္၊ လင္းလက္ၾကယ္စင္၊
မ်ိဳးခ်စ္ျမန္မာ ၊ ဒီအိုင္ဒီ စတဲ့ ဘေလာက္ဂါေတြက ေရွးတန္းေရာက္ ျပည္သူမီဒီယာေတြျဖစ္လာၾကတယ္။ ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတာကေတာ့ ၀ါရင့္ စာေပပညာရွင္ေတြရဲ ့စာမူေပေတြ ကိုလံု၀မေတြ ့ရသေလာက္ျဖစ္ေနတယ္။

စိန္ေခၚမႈ

စစ္အစိုးရက ျပည္တြင္း ဘေလာက္ဂါေတြကို ပိတ္နိင္တယ္။ ဘေလာက္ေတြကို တည္ေဆာက္တဲ့နည္းပညာ မသိတာရိွနိင္တယ္။ စစ္အစိုးရက အင္တာနက္ကိုပိတ္နိင္တယ္။ ဒါေတြက စစ္အစိုးရက ထိ္မ္းခ်ဳပ္လာနိင္တဲ့ အရာေတြ။ ေနာက္တခုက စာေပညာရွင္အမ်ားစုက ေခတ္သစ္ အင္တာနက္မီဒီယာကို အလြန္စိမ္းေနၾကတယ္။

နည္းလမ္း

ပိတ္တဲ့သူကပိတ္မွာပဲ အတားအဆီးအယံတားေတြကိုေက်ာ္လြားရမွာက လည္းက်ေနာ္တို ့အလုပ္ပဲ ။ ေသာ့ခေလာက္တိုင္းဟာ မာစတာကီးကိုေတာ့ မပိတ္နိင္ပါဘူး။ ၾကြက္ေလးတေကာင္က ပိတ္ေနတဲ့လမ္းမွာ လမ္းမွန္ကိုေရာက္ေအာင္သြားနိင္ရင္ က်ေနာ္တုိ ့ကလူသားအရင့္မၾကီး ပိတ္ေနတာကို ေက်ာ္နိင္တဲ့နည္းလမ္းကရိွကိုရိွတယ္။

၁- စာနယ္ဇင္းတခု မွာေရးလို ့မရ ရင္ ဘေလာက္ေတြေဆာက္ျပီးေရးနိင္ပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္ဘေလာက္ေတြက ေန မိမိရဲ ့အေတြးအျမင္ေတြကိုေရးသားနိင္တယ္။ ကဗ်ာေတြ၊ ကာတြန္းေတြ၊ ေဆာင္းပါးေတြ ၊ ေပၚလစီဆိုင္ရာ သံုးသပ္ခ်က္ေတြ စသျဖင့္ အမ်ိဳးစံုေအာင္ေရးနိင္ပါတယ္။ (စာနယ္ဇင္းတခု ဟာေစာင္ေရးတစ္ေသာင္းမေက်ာ္ပါဘူး။ ဘာေလာက္ေတြမွာေတာ့
ဖတ္တဲ့သူဟာ သိန္းနဲ ့ခ်ီျပီး ရိွလာတာကိုေတြ ့ရတယ္။ )

၂-ကိုယ္ပိုင္ဘေလာက္ေဆာက္ရတာအႏၱရယ္မ်ားရင္ အီးေမးလ္ေတြကေန ခင္ဗ်ားတို ့ရဲ ့စာမႈေတြကို ျပည္ပအေျခစိုက္တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ဘေလာက္ဂါေတြက တဆင့္ ၊ ကမၻာလွည္ခရီးသြားေတြကတဆင့္၊ နယ္စပ္ကုန္သည္လမ္းေၾကာင္းေတြကတဆင့္ စာမူေတြကို ေပးပို ့နိင္ပါတယ္။
၃- ကေလာင္နာမည္ကိုေျပာင္းပါ။ လံုျခံဳေရးအတြက္ေျပာတာပါ။
၄ - ျပည္တြင္းေျမေအာက္ရဲ ေဘာ္ေတြက စာေပပညာရွင္ေတြကို ခ်ဥ္းကပ္စည္းရံုးျပီး သူတို ့ရဲ စာမူေတြ ( ေဆာင္းပါး၊ ကဗ်ာ၊ကာတြန္း၊ ဟာသ၊ သေရာစာ၊ သံုးသပ္ခ်က္ ေတြ) ကို ေတာင္းယူျပီး ဘေလာက္ဂါေတြဆီပို ့ေပးနိင္တယ္။

နိဂံုး -

ဆင္ဆာေခတ္ကုန္သြားျပီ။ ဆင္ဆာပိတ္ထားလို ့က်ေနာ္တို ့ဟာ ေရးျခင္သေလာက္မေရးနိင္ေတာ့ ဘူး ဆိုတဲ့ဆင္ေျခဟာ လံုေလာက္တဲ့ဆင္ေျခမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ေခတ္သစ္မီဒီယာ တံခါးက သင္တို ့ရဲ ့ေတြးျမင္သစ္ေတြကို ေပြ ့ဖက္ၾကိဳဆိုေနတယ္။ ရင္ထဲရိွတာေတြ ေရးခ်လိုက္စမ္းပါမိတ္ေဆြ။ မိတ္ေဆြကို ေအရာမစာဖတ္ပရိတ္သပ္ ေတြ ေစာင့္ၾကိဳေနပါျပီ။ ရဲရဲ ေတြးရဲရဲ ေရးၾကပါစို ့။

http://komoethee.blogspot.com/